Dan Pagis’in şiirinde bir iletişim aracı olarak sessizlik
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Moment Dergi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ÖZET: Romanya doğumlu İsrailli şair ve bir Holokost sağ kalanı Dan Pagis’in (1930-1986) en iyi bilinen eseri kısa, yoğun ve çok katmanlı bir Holokost şiiri olan “Mühürlü Bir Tren Vagonunda Kurşun Kalemle Yazılmıştır” şiiridir. Kutsal Kitaba, Havva ile Adem’e, Kabil ile Habil’e gönderme yapan ve evrensel bir mesaj taşıyan bu tamamlanmamış şiir, okuyucularını Havva’nın asılı kalan, ifade edilmemiş mesajını tamamlamaya ve bu mesajı başkalarına iletmeye davet eder. Sessizlik, Pagis’in söylenemez ve tarif edilemez olanı ifade etme yoludur. Bu sessizlik, sözden daha yüksek sesle konuşan, daha derin ve oldukça etkileyici bir sessizliktir. Bu yazı Adorno’nun “Auschwitz’den sonra artık şiir yazılamaz” ifadesi bağlamında Pagis’in şiirini incelemektedir.
ABSTRACT: Dan Pagis (1930-1986), the Romanian born Israeli poet and Holocaust survivor, is best known for his short, concentrated and multilayered Holocaust poem “Written in Pencil in the Sealed Railway-Car”. This unfinished poem which carries a universal message with Biblical allusions to Adam and Eve and Cain and Abel invites its readers to complete Eve’s hanging and unarticulated message and to transmit it to others. Silence is Pagis’ way of communicating the unspeakable, the ineffable. This is a highly expressive silence that speaks louder and deeper than words do. This paper analyzes Pagis’ poem in the context of Adorno’s statement that “there can be no poetry after Auschwitz”.
ABSTRACT: Dan Pagis (1930-1986), the Romanian born Israeli poet and Holocaust survivor, is best known for his short, concentrated and multilayered Holocaust poem “Written in Pencil in the Sealed Railway-Car”. This unfinished poem which carries a universal message with Biblical allusions to Adam and Eve and Cain and Abel invites its readers to complete Eve’s hanging and unarticulated message and to transmit it to others. Silence is Pagis’ way of communicating the unspeakable, the ineffable. This is a highly expressive silence that speaks louder and deeper than words do. This paper analyzes Pagis’ poem in the context of Adorno’s statement that “there can be no poetry after Auschwitz”.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Dan Pagis, Theodor W. Adorno, sessizlik, şiir, Holocaust, Dan Pagis, Theodor W. Adorno, silence, poetry, Holocaust
Kaynak
Moment Dergi
