Edip Cansever'ın "Bezik Oynayan Kadınlar" şiirinde zaman ve mekânın poetikası
Yükleniyor...
Tarih
2012
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmamın amacı, Edip Cansever'in "Bezik Oynayan Kadınlar" şiirinde zaman ve mekân kavramlarının kullanımının incelenmesidir. Cansever mekânı karakterin bir uzantısı olarak kurgular. Karakterin kişisel mekânı ilk bakışta toplumsal alandan uzak terk edilmiş bir görünümdedir. Bireysel zaman mefhumu da karakterin iç dünyası ve kamusal alan arasındaki uçurumu vurgulamaya hizmet eder. Cansever şiirlerini daha derin ve karmaşık öğelerle zenginleştirirken T. S. Eliot'm nesnel karşılık tekniğinden de faydalamr. Bu teknik aynı zamanda karakterlerin yaşadıkları yabancılaşmaya rağmen birbirleriyle diyalektik içine girebildikleri çok sesli şiir anlayışı için gereken ortamı sağlar.
The aim of the present is to investigate the use of time and space in Edip Cansever's poem, "Bezik Oynayan Kadinlar". Cansever depicts the space as an extension of the character. These private spaces seem to be claustrophobic areas isolated from the public space. The concept of individual time is also introduced to emphasize the gap between the characters' inner world and public space. Cansever also employs the technique of objective correlative, invented by T. S. Eliot, to enrich his poems with deeper and more complex meanings. This technique also helps to create a polyphonic poetry in which the characters have a dialectic relationship between each other in spite of the alienation they experience.
The aim of the present is to investigate the use of time and space in Edip Cansever's poem, "Bezik Oynayan Kadinlar". Cansever depicts the space as an extension of the character. These private spaces seem to be claustrophobic areas isolated from the public space. The concept of individual time is also introduced to emphasize the gap between the characters' inner world and public space. Cansever also employs the technique of objective correlative, invented by T. S. Eliot, to enrich his poems with deeper and more complex meanings. This technique also helps to create a polyphonic poetry in which the characters have a dialectic relationship between each other in spite of the alienation they experience.
