Workplace ageism in Turkey: an urban legend or realİty? – a qualİtatİve study
Yükleniyor...
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ABSTRACT: This study aims to understand whether organisations in Turkey have an ageist and discriminative attitude towards their older employees. The study examined the existence of ageism and age-based discrimination with the help of three groups of participants: Firstly, the employees who are over 45 that do not hold managerial positions; secondly the human resources managers, and lastly the function managers, all to be in the same organisations. The frequencies, recurrencies and attributions of expressions are examined to understand the general attitudes towards a particular age group. The primary concern of the study is to understand whether there is a perceived potential in older employees to be valued as important assets to serve to the future of organisations, and the ways chosen to reveal this potential for higher work performance. Developmental activities of organisations and the intention of older employees to participate those activities are also examined. The mediating role of Human Resources Management (HRM) implementations and leadership support are also among the key findings of this study. And finally, alternative career paths to be designed for older employees were investigated from different point of views of the participants. Due to limited research available, this study is expected to contribute to the social sciences literature based on ageism in work life in Turkey.
ÖZET: Bu çalışma ile, Türkiye’deki iş yerlerinde belirli bir yaşın üzerinde olan çalışanlara yönelik yaş ayrımcılığı yapılıp yapılmadığı ve bu ayrımcılık neticesinde işe alımdan başlayarak tüm kariyer hareketlerinde belirli bir yaşın üzerindeki çalışanlardan vazgeçme potansiyeli olup olmadığının anlaşılması amaçlanmıştır. Yaş ayrımcılığının varlığı çalışmaya katılan üç ayrı çalışan profiline odaklanılarak tespit edilmeye çalışılmıştır: 45 yaş üzeri yönetici olmayan çalışanlar, insan kaynakları yöneticileri ve çeşitli fonksiyonların yöneticileri. İfadelerin frekansları ve yoğunluğu analiz edilerek belirli bir yaşın üzerinde olan çalışanlara yönelik eğilimler, önyargılar, algılar ve tutumlar araştırılmıştır. Yapılan çalışmanın en temel odak alanı, belirli bir yaşın üzerinde olan çalışanların, örgütlerin geleceği düşünüldüğünde, değerli birer kaynak olarak görülüp görülmediğini anlamak ve ilgili potansiyeli açığa çıkarmak için ne tür yollar benimsediklerini anlamaya yöneliktir. Bu bağlamda, belirli bir yaşın üzerindeki çalışanların gelişim faaliyetlerine katılmada sergiledikleri gönüllülük düzeyi de araştırmanın önemli konuları arasındadır. Bunun yanı sıra, insan kaynakları uygulamaları ve lider desteğinin aracı değişkenlik rolü de çalışmanın bulguları arasında yer almaktadır. Çalışma kapsamında son olarak, farklı katılımcı profillerinin gözünden, belirli bir yaşın üzerindeki kişiler için hazırlanabilecek alternatif kariyer patikaları da tespit edilmeye çalışılmıştır. Türkiye’de işyerinde yaş ayrımcılığı konusunda yapılan çalışmaların oldukça kısıtlı olmasından dolayı, bu çalışmanın sosyal bilimler literatürüne katkı sağlayabileceği öngörülmektedir.
ÖZET: Bu çalışma ile, Türkiye’deki iş yerlerinde belirli bir yaşın üzerinde olan çalışanlara yönelik yaş ayrımcılığı yapılıp yapılmadığı ve bu ayrımcılık neticesinde işe alımdan başlayarak tüm kariyer hareketlerinde belirli bir yaşın üzerindeki çalışanlardan vazgeçme potansiyeli olup olmadığının anlaşılması amaçlanmıştır. Yaş ayrımcılığının varlığı çalışmaya katılan üç ayrı çalışan profiline odaklanılarak tespit edilmeye çalışılmıştır: 45 yaş üzeri yönetici olmayan çalışanlar, insan kaynakları yöneticileri ve çeşitli fonksiyonların yöneticileri. İfadelerin frekansları ve yoğunluğu analiz edilerek belirli bir yaşın üzerinde olan çalışanlara yönelik eğilimler, önyargılar, algılar ve tutumlar araştırılmıştır. Yapılan çalışmanın en temel odak alanı, belirli bir yaşın üzerinde olan çalışanların, örgütlerin geleceği düşünüldüğünde, değerli birer kaynak olarak görülüp görülmediğini anlamak ve ilgili potansiyeli açığa çıkarmak için ne tür yollar benimsediklerini anlamaya yöneliktir. Bu bağlamda, belirli bir yaşın üzerindeki çalışanların gelişim faaliyetlerine katılmada sergiledikleri gönüllülük düzeyi de araştırmanın önemli konuları arasındadır. Bunun yanı sıra, insan kaynakları uygulamaları ve lider desteğinin aracı değişkenlik rolü de çalışmanın bulguları arasında yer almaktadır. Çalışma kapsamında son olarak, farklı katılımcı profillerinin gözünden, belirli bir yaşın üzerindeki kişiler için hazırlanabilecek alternatif kariyer patikaları da tespit edilmeye çalışılmıştır. Türkiye’de işyerinde yaş ayrımcılığı konusunda yapılan çalışmaların oldukça kısıtlı olmasından dolayı, bu çalışmanın sosyal bilimler literatürüne katkı sağlayabileceği öngörülmektedir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
iş yaşantısında yaş ayrımcılığı, yaşa bağlı ayrımcılık, İK uygulamaları, lider desteği, alternatif kariyer patikaları, ageism in worklife, age-based discrimination, HRM implications, leader support, alternative career paths
