Reconsidering the public role of art museums: an analysis of education programs of modern and contemporary art museums in Istanbul for visitors with visual impairments
Yükleniyor...
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ABSTRACT: In the 21st century, with the changing definition of museums, their social roles begin to come to the fore and are discussed. Museums aim to be accessible to everyone and be more inclusive and democratic public spaces. In this respect, especially since the 1960s and 1970s, various educational programs and exhibitions have been increasingly held for visitors with visual impairments in museums in different parts of the world. However, works on making museums more accessible in Turkey, including for blind and partially sighted visitors, just began in the 2000s and are very limited. This study aims to investigate and evaluate the education programs of the modern and contemporary art museums in Istanbul for the visitors with visual impairments, and to learn the expectations of blind and partially sighted visitors from museums, and to reveal the knowledge that enables them to find solutions to the problems they encounter in museums. In this context, the studies of modern and contemporary art museums in Istanbul for blind and partially sighted visitors were investigated. For this purpose, interviews were held with people who organize education programs for the blind and partially sighted visitors in three private modern and contemporary art museums in Istanbul (Istanbul Modern Art Museum, Sakıp Sabancı Museum, and Arter), and their education programs were examined. In addition, this thesis aims to present strategies for museums to be more accessible and inclusive for blind and partially sighted visitors.
ÖZET: 21. yüzyılda müzelerin değişen tanımıyla toplumsal rolleri daha çok ön plana çıkmakta ve tartışılmaktadır. Müzeler, herkes tarafından erişilebilirliği, daha kapsayıcı ve demokratik birer kamusal mekân olmayı hedeflemektedirler. Özellikle 1960’lı ve 1970’li yıllardan itibaren dünyanın çeşitli yerlerindeki müzelerde, görme engelli ziyaretçilere yönelik çeşitli eğitim programları ve sergilerin arttığı gözlenilmiştir. Ancak Türkiye’deki müzelerde, görme engelli ziyaretçiler de dâhil olmak üzere, erişilebilirlik konusundaki çalışmalar, 2000’li yıllar itibariyle başlamıştır ve oldukça sınırlıdır. Bu tezde, İstanbul’daki modern ve çağdaş sanat müzelerinin, görme engelli ve kısmi görme engelli ziyaretçilere yönelik eğitim programlarının araştırılmasını ve değerlendirilmesini, bu müzelerin görme engelli ziyaretçilerin beklentilerini öğrenmeyi ve problemlerine çözüm bulmalarını sağlayan bilgi birikiminin ortaya çıkarılmasını amaçlamaktadır. Bu kapsamda, İstanbul’daki modern ve çağdaş sanat müzelerinin görme engelli ve az gören ziyaretçilere yönelik yaptıkları çalışmalar araştırılmıştır. Bu amaçla, İstanbul’daki üç özel modern ve çağdaş sanat müzesinde (İstanbul Modern Sanat Müzesi, Sakıp Sabancı Müzesi ve Arter) görme engellilere yönelik eğitim veren kişilerle söyleşiler gerçekleştirilmiş ve yapılan eğitim programları incelenmiştir. Bu tezde, görme engelli ve kısmi görme engelli ziyaretçiler için müzelerin erişilebilir ve kapsayıcı olmalarını sağlayacak stratejiler önerilmesi hedeflenmektedir.
ÖZET: 21. yüzyılda müzelerin değişen tanımıyla toplumsal rolleri daha çok ön plana çıkmakta ve tartışılmaktadır. Müzeler, herkes tarafından erişilebilirliği, daha kapsayıcı ve demokratik birer kamusal mekân olmayı hedeflemektedirler. Özellikle 1960’lı ve 1970’li yıllardan itibaren dünyanın çeşitli yerlerindeki müzelerde, görme engelli ziyaretçilere yönelik çeşitli eğitim programları ve sergilerin arttığı gözlenilmiştir. Ancak Türkiye’deki müzelerde, görme engelli ziyaretçiler de dâhil olmak üzere, erişilebilirlik konusundaki çalışmalar, 2000’li yıllar itibariyle başlamıştır ve oldukça sınırlıdır. Bu tezde, İstanbul’daki modern ve çağdaş sanat müzelerinin, görme engelli ve kısmi görme engelli ziyaretçilere yönelik eğitim programlarının araştırılmasını ve değerlendirilmesini, bu müzelerin görme engelli ziyaretçilerin beklentilerini öğrenmeyi ve problemlerine çözüm bulmalarını sağlayan bilgi birikiminin ortaya çıkarılmasını amaçlamaktadır. Bu kapsamda, İstanbul’daki modern ve çağdaş sanat müzelerinin görme engelli ve az gören ziyaretçilere yönelik yaptıkları çalışmalar araştırılmıştır. Bu amaçla, İstanbul’daki üç özel modern ve çağdaş sanat müzesinde (İstanbul Modern Sanat Müzesi, Sakıp Sabancı Müzesi ve Arter) görme engellilere yönelik eğitim veren kişilerle söyleşiler gerçekleştirilmiş ve yapılan eğitim programları incelenmiştir. Bu tezde, görme engelli ve kısmi görme engelli ziyaretçiler için müzelerin erişilebilir ve kapsayıcı olmalarını sağlayacak stratejiler önerilmesi hedeflenmektedir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Sanat Müzeleri, Müze Eğitimi, Erişilebilirlik, Engellilik, Görme Engelli Ziyaretçiler, Art Museums, Museum Education, Accessibility, Disability, Visitors with Visual Impairments
