Yazar "Karan, Ulaş" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 15 / 15
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Anayasa Mahkemesi Kararlarının İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarına Etkisi(T.C. ANAYASA MAHKEMESİ, 2018) Karan, UlaşTürkiye’deki karşılaştırmalı anayasa hukuku çalışmalarında en sık yapılan karşılaştırma, Anayasa Mahkemesi AYM ile İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi’nin İHAM kararları arasında gerçekleştirilmektedir. Bu doğaldır, çünkü AYM, ulusal düzeyde anayasal tartışmalarda son sözü söyleyen mahkemedir. İHAM ise uluslararası insan hakları hukukunun en önemli karar organlarından biridir. Öte yandan bu karşılaştırmalarda kullanılan mercek, genellikle AYM kararlarının İHAM kararlarıyla uyumlu olup olmadığına yöneliktir. Bu da anlaşılır bir durumdur, çünkü İHAM kararları, AYM’nin denetimine tabi değildir; fakat AYM kararları, İHAM denetimine tâbidir. Benzer şekilde, anayasa mahkemeleri, Sözleşme metninde değişiklik gerçekleştiremezler; buna karşın İHAM kararları anayasalarda değişikliğe dahi yol açabilmektedirÖğe Ankara tabip odası gezi davası’na mütalaa, PHR danışman raporu ve felsefi yaklaşımlar(Toplum ve Hekim, 2014-05) Gül, Işıl; Karan, UlaşÖZET: Sağlık Bakanlığı tarafından Ankara Tabip Odası’na (ATO) karşı “izinsiz revir açmak”“amaç dışı faaliyette bulunmak” iddialarıyla açılan Yönetim Kurulu ve Onur Kurulu’nun görevden alınması talepli davaya ilişkin hukukçular tarafından hazırlanan mütalaalar, İnsan Hakları İçin Hekimler Örgütü’nün fahri danışman raporu ve felsefe alanından akademisyenlerin değerlendirmeleri yer almaktadır.Öğe Ayrımcılık yasağı rehberi(İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 2011-02) Gül, İdil Işıl; Karan, Ulaş; Ayata, Gökçeçiçek; Yeşiladalı, Burcu[Abstract Not Available]Öğe Ayrımcılık yasağı: kavram, hukuk, izleme ve belgeleme(İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 2011-02) Gül, İdil Işıl; Karan, Ulaş; Ayata, Gökçeçiçek; Yeşiladalı, Burcu[Abstract Not Available]Öğe Bireysel Başvuru Kararlarında Ayrımcılık Yasağı ve Eşitlik İlkesi(T.C. ANAYASA MAHKEMESİ, 2015) Karan, UlaşBu çalışma ile ayrımcılık yasağını düzenleyen iki temel hukuki düzenleme olan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin AİHS 14. maddesi ve Anayasa’nın 10. maddesi bağlamında Anayasa Mahkemesi tarafından bireysel başvuru usulü kapsamında vermiş olduğu kararların değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Çalışmada bireysel başvuru usulünün henüz oldukça yeni bir yargısal usul olması ve bu alanda Anayasa Mahkemesi’nin içtihatlarının tam olarak ortaya çıkmamış olması nedenleriyle zaman zaman Mahkeme tarafından geçmişte somut ve soyut norm denetimi kapsamında verilen kararlara da değinilmek durumunda kalınmıştır.Öğe Bireysel başvuru kararlarının icrası: Eski alışkanlıklar, yeni sorunlar Anayasa Mahkemesi’ne bireysel başvuru usulünün ilk dört yılına dair bir değerlendirme(İstanbul Bilgi Üniversitesi, 2017-07) Karan, Ulaşİstanbul Bilgi Üniversitesi İnsan Hakları Hukuku Uygulama ve Araştırma Merkezi tarafından, Hollanda Kraliyeti Türkiye Büyükelçiliği Matra Programı’nın desteğiyle gerçekleştirilen ve Yrd. Doç. Dr. Ulaş Karan koordinatörlüğünde yürütülen “Anayasa Mahkemesi'nin Bireysel Başvuru Kararlarının İzlenmesi Yoluyla Bireysel Başvuru Usulünün Güçlendirilmesi” başlıklı araştırmanın sonuçlarını içeren bu raporda, Anayasa Mahkemesi'nin bireysel başvuru usulünün ilk dört yılında verdiği kararların diğer yargı organlarınca ve idari makamlarca yerine getirilip getirilmediği ve bu konuda ne gibi sorunların yaşandığı tespit edildi. Elde edilen veriler sonucunda Anayasa Mahkemesi’ne ve diğer aktörlere yönelik bireysel başvuru usulüne dair bir izleme usulü geliştirilmesine ilişkin bir dizi öneri ortaya konuldu. Rapor, Anayasa Mahkemesinin bireysel başvuru kararlarının icrası üzerine Türkiye’de gerçekleştirilen ilk ampirik araştırma niteliğini taşıyor. Araştırma ile Anayasa Mahkemesi kararlarının izlenmesi sürecinde rol üstlenebilecek aktörlerin teşvik edilmesi ve böylelikle bireysel başvuru usulünün insan hakları standartlarının yükseltilmesine katkı sunması amaçlanmış olup çalışmada bireysel başvuru usulüne dair bir izleme usulünün geliştirilmesine ilişkin ortaya konulan öneriler Anayasa Mahkemesi, TBMM İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu, Türkiye İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu, Kamu Denetçiliği Kurumu gibi resmi kurumlar ile insan haklarının korunması alanında çalışan akademik kurumlar, akademisyenler ve insan hakları örgütleri ile paylaşılacaktır. Bu rapor İstanbul Bilgi Üniversitesi İnsan Hakları Hukuku Uygulama ve Araştırma Merkezi tarafından Hollanda Krallığı Türkiye Büyükelçiliği'nin Matra Programı desteğiyle yürütülen “Anayasa Mahkemesi Kararlarının İzlenmesi Yoluyla Bireysel Başvuru Usulünün Güçlendirilmesi” başlıklı proje kapsamında hazırlanmıştır. Bu yayında dile getirilen görüşler raporun yazarına aittir ve hiçbir şekilde Hollanda Kraliyeti Türkiye Büyükelçiliği’nin veya İstanbul Bilgi Üniversitesi İnsan Hakları Hukuku Uygulama ve Araştırma Merkezi'nin görüşlerini yansıtmamaktadır.Öğe Deprem, insan hakları ve acıya bakmak(İstanbul Bilgi Üniversitesi, 2023-06-05) Tarhanlı, Turgut; Korur Fincancı, Şebnem; Karan, Ulaş; Muratoğlu, Cansu[Abstract Not Available]Öğe Deprem, İnsan Hakları ve Acıya Bakmak(2023) Karan, Ulaş; Muratoğlu, Cansu; Fincanci, Sebnem Korur; Tarhanli, Turgut[Abstract Not Available]Öğe İNTERNETTE HABER ARŞİVLERİNDE UNUTULMA HAKKI: İFADE ÖZGÜRLÜĞÜ İHLALİ Mİ, ÖZEL YAŞAMA SAYGI HAKKININ DOĞAL SONUCU MU?(2018) Karan, UlaşGeçtiğimiz yüzyıl sonunda hayatımıza giren İnternet hukuk kural-larında ciddi bir değişimi beraberinde getirdi. Bu yeni olgunun insanhakları hukukunda ortaya çıkardığı yeni kavramlardan birisi de unutulmahakkı oldu. Unutulma hakkı biçiminde yeni bir hakkın ortaya çıkma ne-deni İnternetin muazzam bir bilgi kaynağı haline gelmesi ve bilgiye üc-retsiz veya düşük bir maliyetle kitlesel olarak erişimi mümkün kılması-dır. İnsanlık tarihi boyunca üretilmiş bilginin belki de birkaç yıl içindeüretilebildiği günümüzde, geçmişte yalnızca devlet tarafından ulaşılabi-len ve hatta devlet tarafından bile ulaşılmayan bilgiler gerçek kişiler veözel hukuk tüzel kişilerince rahatlıkla ve hızlı bir şekilde ulaşılabilir halegelmiştir. Bu nedenle henüz herhangi bir bağlayıcı uluslararası belgedekendisine açıkça yer bulmasa da, dijital ortamda unutulma hakkı İnternetçağının doğurduğu önemli haklardan birisi haline gelmiştir. Elbette heryeni kavram gibi bu kavramın kapsamı da henüz belirsizliğini korumak-tadır. Bu çalışma unutulma hakkı kavramı, unsurları ve ifade özgürlüğüile özel yaşama saygı hakkı arasında doğurduğu gerilime ilişkin bir baş-langıç niteliğinde düşünülmelidir.Öğe Kamu görevlilerinin dernekler ve vakıflar bağlamında örgütlenme özgürlüğü: Anayasa hukuku perspektifinden bir değerlendirme(İstanbul Hukuk Mecmuası, 2018) Karan, UlaşÖZET: Örgütlenme özgürlüğü, medeni, ekonomik ve siyasi amaçlarla ve farklı biçimlerde kullanılabilmektedir. Hakkın Türkiye’de en yaygın kullanıldığı biçimler ise dernekler ve vakıflardır. Örgütlenme özgürlüğünün öznesi herkes olsa da gerek uluslararası hukuk gerekse Türkiye Cumhuriyeti Anayasası özgürlüğün kullanılması bakımından kamu görevlileri için önemli kısıtlamaların yolunu açmıştır. Bu çalışmada karşılaştırmalı bir perspektifle uluslararası standartlar ışığında, özellikle Türk Silahlı Kuvvetleri, Emniyet Genel Müdürlüğü, Jandarma Genel Komutanlığı ve Sahil Güvenlik Komutanlığı mensupları ile yargı mensupları dışında kalan diğer kamu görevlilerinin örgütlenme özgürlüğü üzerinde durulmuştur. Bir makalede örgütlenme özgürlüğünün tüm boyutları üzerinde durulmasının mümkün olmaması dikkate alınarak konu yalnızca dernek ve vakıf kurucusu olma ve bunlara üyelikle sınırlı olarak incelenmiştir. Çalışma ile kamu görevlilerinin dernekler ve vakıflarda örgütlenmelerinin önündeki yasal engellerin tespit edilmesi ve bu engellerin ortadan kaldırılması için öneriler sunulması amaçlanmıştır.Öğe Kamu Görevlilerinin Dernekler ve Vakıflar Bağlamında Örgütlenme Özgürlüğü: Anayasa Hukuku Perspektifinden Bir Değerlendirme(2018) Karan, UlaşÖrgütlenme özgürlüğü, medeni, ekonomik ve siyasi amaçlarla ve farklı biçimlerde kullanılabilmektedir. HakkınTürkiye’de en yaygın kullanıldığı biçimler ise dernekler ve vakıflardır. Örgütlenme özgürlüğünün öznesi herkes olsa dagerek uluslararası hukuk gerekse Türkiye Cumhuriyeti Anayasası özgürlüğün kullanılması bakımından kamu görevlileriiçin önemli kısıtlamaların yolunu açmıştır. Bu çalışmada karşılaştırmalı bir perspektifle uluslararası standartlar ışığında,özellikle Türk Silahlı Kuvvetleri, Emniyet Genel Müdürlüğü, Jandarma Genel Komutanlığı ve Sahil Güvenlik Komutanlığımensupları ile yargı mensupları dışında kalan diğer kamu görevlilerinin örgütlenme özgürlüğü üzerinde durulmuştur.Bir makalede örgütlenme özgürlüğünün tüm boyutları üzerinde durulmasının mümkün olmaması dikkate alınarak konuyalnızca dernek ve vakıf kurucusu olma ve bunlara üyelikle sınırlı olarak incelenmiştir. Çalışma ile kamu görevlilerinindernekler ve vakıflarda örgütlenmelerinin önündeki yasal engellerin tespit edilmesi ve bu engellerin ortadan kaldırılmasıiçin öneriler sunulması amaçlanmıştır.Öğe KÖLELİK, KULLUK, ZORLA ÇALIŞTIRMA VE ZORUNLU ÇALIŞMA YASAĞI: ANAYASA VE AVRUPA İNSAN HAKLARI SÖZLEŞMESİ BAĞLAMINDA KARŞILAŞTIRMALI ANALİZ(2018) Karan, UlaşKölelik, kulluk, zorla çalıştırma ve zorunlu çalışma kavramlarıTürkiye’de anayasa hukuku perspektifinden en az çalışan konuların başındagelmektedir. Sayılan kavramlardan kölelik uzun bir süre önce hukukenyasaklanmasına rağmen “modern kölelik olarak adlandırılan çağdaş biçimlerive kulluk, zorla çalıştırma ve zorunlu çalışma kavramları ne yazık kigüncelliğini korumaya devam etmektedir. Türkiye CumhuriyetiAnayasası’nda kölelik ve kulluk yasağı açıkça tanınmamakla birlikteTürkiye’nin de ayrılmaz bir parçası olduğu uluslararası hukuk düzeni bu ikiolguyu tartışmasız bir biçimde yasaklamıştır. Kölelik ve kulluğun aksine zorlaçalışma ve zorunlu çalıştırma ise Anayasa’da açıkça yasaklanmıştır. Bumakale, insan onurunu ve kişi özgürlüğünü korumayı amaçlayan bukavramların Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi metninde nasıl düzenlendiği veAvrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihatlarında nasıl yorumlandığı veTürkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın anılan kavramlara yeterli korumayısağlayıp sağlamadığı sorularına odaklanmaktadır.Öğe Kölelik, kulluk, zorla çalıştırma ve zorunlu çalışma yasağı: Anayasa ve Avrupa insan hakları sözleşmesi bağlamında karşılaştırmalı analiz(Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2018) Karan, UlaşÖZET: Kölelik, kulluk, zorla çalıştırma ve zorunlu çalışma kavramları Türkiye’de anayasa hukuku perspektifinden en az çalışan konuların başında gelmektedir. Sayılan kavramlardan kölelik uzun bir süre önce hukuken yasaklanmasına rağmen “modern kölelik olarak adlandırılan çağdaş biçimleri ve kulluk, zorla çalıştırma ve zorunlu çalışma kavramları ne yazık ki güncelliğini korumaya devam etmektedir. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda kölelik ve kulluk yasağı açıkça tanınmamakla birlikte Türkiye’nin de ayrılmaz bir parçası olduğu uluslararası hukuk düzeni bu iki olguyu tartışmasız bir biçimde yasaklamıştır. Kölelik ve kulluğun aksine zorla çalışma ve zorunlu çalıştırma ise Anayasa’da açıkça yasaklanmıştır. Bu makale, insan onurunu ve kişi özgürlüğünü korumayı amaçlayan bu kavramların Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi metninde nasıl düzenlendiği ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihatlarında nasıl yorumlandığı ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın anılan kavramlara yeterli korumayı sağlayıp sağlamadığı sorularına odaklanmaktadır.Öğe Sosyal Hakların Güçlendirilmesi Açısından Bir İmkan: "Bütüncül Yaklaşım"(2007) Karan, UlaşHer ne kadar uluslararası insan hakları hukuku ve uluslararası belgeler insan haklarının bölünmezliğini ortaya koysa da, sadece medeni ve siyasi hakların hukuken öne sürülebilir olduğu genel olarak kabul görmekte ve sosyal hakların yargı organları tarafından korunmasında eksiklikler göze çarpmaktadır. Ancak uluslararası insan hakları hukukuna göre sosyal hakların hukuken öne sürülebilirliği ilk kuşak hakların korunması amacıyla kurulmuş olan birçok yargısal veya yarı-yargısal organ tarafından da kabul edilmektedir. Bu çalışma “bütüncül yaklaşım” olarak adlandırılan yaklaşımı özellikle uluslararası insan hakları koruma mekanizmalarının sosyal haklar bağlamında verdiği kararlar ışığında incelemeyi amaçlamaktadır.Öğe Türkiye'de sosyal hakların mahkemeler önünde ileri sürülebilirliği ve yüksek yargı organlarının sosyal haklara yaklaşımı(İstanbul Bilgi Üniversitesi, 2006) Karan, Ulaş; Tarhanlı, Turgut[Abstract Not Available]
