Uydu kent olarak planlanan Bahçeşehir örneği üzerinden çocuk ve çevre ilişkisi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorUlusoy, Zuhal
dc.contributor.authorMemiş, Semanur
dc.date.accessioned2021-06-21T13:40:18Z
dc.date.available2021-06-21T13:40:18Z
dc.date.issued2021
dc.departmentEnstitüler, Lisansüstü Programlar Enstitüsü, Mimarlık Tarihi ve Kuramı Ana Bilim Dalıen_US
dc.description.abstractÖZET: Kent olgusu iktisadi ve beşerî birçok değişimi beraberinde getirmiştir. Yetişkinler bu duruma karşı çoğunlukla ifade ve seçim gücüne sahiptirler. Çocuklar, bu karardan azami düzeyde etkilenmektedir çünkü ifade hakları ve seçme özgürlükleri bulunmamaktadır. Oyun, çocukların dilidir. Son yıllarda gerek fiziki koşulların yetersizliği gerek ailelerin kaygıları açık hava etkinliklerinin azalmasına sebep olmuştur. Çocuklar teknolojik çağa her geçen gün daha fazla adapte olmakta, bu durum fiziksel, zihinsel ve ruhsal bazı riskleri beraberinde getirmektedir. İstanbul’un çoğu semtinde çocuksuzluk gözlemlenmektedir. Bu çalışma yarı yapılandırılmış söyleşiler ile çocuğun kentte çevre ile kurduğu ilişkiyi derinlemesine anlamayı amaçlamaktadır. Planlı kentsel bölgelerdeki çocuk ve çevre ilişkisini, çocukluğunu planlı bölgede geçiren ve geçirmeyen ebeveyn yetişkinlerin deneyimleri üzerinden derinlemesine anlamak hedeflenmiştir. Planlı çevrelerin dönüşümlerine hem kendi deneyimleri hem de çocuklarının deneyimleri ile tanıklık etmiş olan sakinler ile, çeşitli çevrelerde yetişmiş, halihazırda çocuklarını planlı bölgelerde büyütmekte olan yetişkinlerin deneyimleri çocukların çevre ile kurduğu ilişkinin incelenmesinde yol gösterici olmuştur. Çalışma sahası olarak 1986’da çocuk dostu bir uydu kent olarak planlanan Bahçeşehir seçilmiştir. Bahçeşehirli on ebeveyn, kendi çocukları ile çocukluklarının koşullarını paylaşarak bilgi vermiştir. Katılımcılardan beş tanesinin çocukluğu Bahçeşehir’de geçmiştir. Diğer katılımcılar İstanbul’un ve Türkiye’nin çeşitli yerlerinde yetişmişlerdir. İki alt kültürün incelenmesi, planlı ve plansız kent bölgeleri hakkındaki çıkarımın daha doğru ele alınmasını sağlamıştır. Bölge üzerinde bir haritalama sistemi ile katılımcıların ve çocukların bölgedeki hareket alanı ölçülmüştür. Bu haritalara aynı zamanda anılardaki mekânlar ve izler işlenerek, sübjektif taslaklar yaratılmıştır. Taslaklar, çocuğun kentteki sağlayabilirlik ve serbest dolaşım alanı hakkında okunabilir bir veri sağlamaktadır.en_US
dc.description.abstractABSTRACT: The urban phenomenon has caused many economic and anthrophologic changes since its existence. Adults mostly have the power of expression and choice against this situation. Children are affected by this decision to the utmost, but they cannot express themselves and make their voices heard. Play is the language of children, a way of expressing themselves. In recent years, both the inadequacy of the physical conditions and the concerns of the families caused the period of outdoor playing come to an end. Children are getting more adapted to the technological age, which brings along some psychological and physical risks. Childlessness is observed in most districts of Istanbul. This study aims to understand the relationship of the child with the planned urban environment in depth through semi-structured interviews. It is aimed to investigate the relationship between children and the environment in planned urban areas in depth through the self-reported experiences of parents and adults who spent their childhood in the planned area and who did not. The experiences of the residents, who have lived the transformation of planned environments with their own experiences and the experiences of their children, and the adults who grew up in various environments and are currently raising their children in planned areas have been guiding in the examination of the relationship that children establish with the environment. Bahçeşehir has been chosen as the field of study. Bahçeşehir is the satellite city of Turkey planned as a child friendly city in 1986. Ten parents from Bahçeşehir provided information by sharing their childhood’s and their children’s conditions. Half of the participants passed their childhood in Bahçeşehir and the other half of them were grown up in various parts of Istanbul and Turkey. The examination of the two subcultures has enabled more accurate inferences about planned and unplanned urban areas. The independent mobility area of the participants and children in the region was measured with a mapping system on the region. Subjective sketches were created by processing the places and traces in the memories at the same time on these maps. The blueprints provide readable data on the affordances and independent mobility in the city.en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11411/3879
dc.language.isotren_US
dc.nationalNationalen_US
dc.programMimarlık Tarihi, Teorisi ve Eleştirisien_US
dc.publisherİstanbul Bilgi Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen
dc.sponsored.EUNoen_US
dc.sponsored.TUBITAKNoen_US
dc.subjectÇocuklar için Çevreleren_US
dc.subjectÇocuk Dostu Çevreen_US
dc.subjectDış Mekânda Oyunen_US
dc.subjectKentsel Tasarımen_US
dc.subjectBağımsız Dolaşımen_US
dc.subjectEnvironments for Childrenen_US
dc.subjectChild-friendly Environmenten_US
dc.subjectOutdoor Playen_US
dc.subjectUrban Designen_US
dc.subjectIndependent Mobilityen_US
dc.titleUydu kent olarak planlanan Bahçeşehir örneği üzerinden çocuk ve çevre ilişkisien_US
dc.title.alternativeThe relationship between child and environment on the example of Bahçeşehir planned as satellite townen_US
dc.typeThesisen_US

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim
İsim:
Uydu kent olarak planlanan Bahçeşehir örneği üzerinden çocuk ve çevre ilişkisi.pdf
Boyut:
5.91 MB
Biçim:
Adobe Portable Document Format
Açıklama:
İndir
Lisans paketi
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim Yok
İsim:
license.txt
Boyut:
1.71 KB
Biçim:
Item-specific license agreed upon to submission
Açıklama:
İndir

Koleksiyon

Untitled