Critical ecofeminism and renaturalization
No Thumbnail Available
Date
2024
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Access Rights
info:eu-repo/semantics/openAccess
Abstract
Bu tezin amacı, Spinoza'nın natüralizminden esinlenerek kavramsallaştırılan yeniden doğallaştırmanın eleştirel ekofeminizme katkılarını göstermektir. Spinoza'nın felsefesi, çağdaş ekofeminist düşünürler tarafından çevre ve feminist felsefenin ortaya çıkardığı sorunlara çözüm üretmede oldukça faydalı görülmektedir. İnsan doğasının ve eylemliliğinin yeniden tanımlanması açısından yeniden doğallaştırma, insanlığın evrendeki yerini belirlemede yol göstericidir. Spinoza'nın felsefesinin modern özneye zihin ve beden birliği ile karşı çıkması, onun "insan"ı her varlık için geçerli olan doğa yasaları açısından tanımlamasının bir sonucudur. Düalist felsefede farklılıkların hiyerarşik inşasının aksine, yeniden doğallaştırma, farklılıkları kabul eden türler arası bir etiğin inşası için sağlam bir temel olabilir. Bu bağlamda tez, yeniden doğallaştırmanın eleştirel ekofeminizme katkılarını insan-doğa karşıtlığı, düalist tartışmalar ve kadın-doğa kimliğinin eleştirisi bağlamında ele alarak türler arası ilişkilere ve etiğe dair farklı yaklaşımları incelemeyi amaçlamaktadır.
The aim of this thesis is to demonstrate the contributions of the concept of renaturalization, inspired by Spinoza's naturalism, to critical ecofeminism. Spinoza's philosophy is considered by contemporary ecofeminist thinkers to be very useful in providing solutions to the problems raised by environmental and feminist philosophy. In terms of redefining human nature and agency, renaturalization is instructive in determining humanity's place in the universe. The opposition of Spinoza's philosophy to the modern subject with the unity of mind and body is a consequence of his definition of "human being" in terms of the laws of nature that apply to every being. In contrast to the hierarchical construction of differences in dualist philosophy, renaturalization can be a solid basis for the construction of an interspecies ethics that accepts differences. In this context, the thesis aims to examine different approaches to interspecies relations and ethics by considering the contributions of renaturalization to critical ecofeminism in the context of the human-nature opposition, dualist debates, and the critique of female-nature identity.
The aim of this thesis is to demonstrate the contributions of the concept of renaturalization, inspired by Spinoza's naturalism, to critical ecofeminism. Spinoza's philosophy is considered by contemporary ecofeminist thinkers to be very useful in providing solutions to the problems raised by environmental and feminist philosophy. In terms of redefining human nature and agency, renaturalization is instructive in determining humanity's place in the universe. The opposition of Spinoza's philosophy to the modern subject with the unity of mind and body is a consequence of his definition of "human being" in terms of the laws of nature that apply to every being. In contrast to the hierarchical construction of differences in dualist philosophy, renaturalization can be a solid basis for the construction of an interspecies ethics that accepts differences. In this context, the thesis aims to examine different approaches to interspecies relations and ethics by considering the contributions of renaturalization to critical ecofeminism in the context of the human-nature opposition, dualist debates, and the critique of female-nature identity.
Description
Lisansüstü Programlar Enstitüsü, Kültürel İncelemeler Ana Bilim Dalı, Kültürel Çalışmalar Bilim Dalı
Keywords
Felsefe, Philosophy
