Ignorant, dirty, superstitious crones: Degrading of midwifery and midwives in modern Turkey
Yükleniyor...
Tarih
2014-12-15
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
This thesis highlights the history of midwives in late Ottoman Empire and Turkish Republic, who have received no formal school education and learned this occupation by the transmission of knowledge between women of the same profession. The historical analysis is situated within a theoretical framework that enables questioning the underlying reasons and the dynamics in the degrading of midwifery and medicalisation of childbirth, as well as grabbing the power relations within the birth domain. Childbirth in contemporary Turkey is medicalized and lies under the hegemony of obstetricians, with a cesarean section boom. Educated midwives lack autonomy and midwives with no formal education have stayed invisible in historical studies. This study argues that two overlapping processes during the period the positioning of educated midwives at the lowest level of medical hierarchy and the banning of ignorant, dirty, superstitious? midwives out of the profession, are in fact two sides of the same coin, that is establishing patriarchal control over women‘s reproductive skills.
Bu tez, geç Osmanlı İmparatorluğu ve Türkiye Cumhuriyeti‘nde, resmi eğitim almayan ve mesleği kadınlar arasındaki bilgi transferiyle öğrenen geleneksel ebelerin tarihini ele almaktadır. Tarihsel analiz, ebeliğin itibarsızlaştırılması ve doğumun medikalleşmesine ek olarak doğum alanındaki iktidar pratiklerini, sebeplerini ve dinamiklerini sorgulayan bir kuramsal çerçeveye dayanmaktadır. Türkiye‘de günümüzde doğum medikalleşmiş, jinekologların hegemonisi altındadır ve sezaryen oranları çok yüksektir. Eğitimli ebeler otonomiden yoksundur, geleneksel ebeler ise tarihsel çalışmalarda görünmez kalmıştır. Eğitimli ebelerin medical hiyerarşinin en altına konumlandırılmaları ve geleneksel ebelerin cahil, pis, batıl? olarak tanımlanarak meslekten men edilmeleri aynı çabanın, yani kadınların doğurganlık yetenekleri üzerinde erkek egemenliği kurmanın iki farklı temel yüzüdür.
Bu tez, geç Osmanlı İmparatorluğu ve Türkiye Cumhuriyeti‘nde, resmi eğitim almayan ve mesleği kadınlar arasındaki bilgi transferiyle öğrenen geleneksel ebelerin tarihini ele almaktadır. Tarihsel analiz, ebeliğin itibarsızlaştırılması ve doğumun medikalleşmesine ek olarak doğum alanındaki iktidar pratiklerini, sebeplerini ve dinamiklerini sorgulayan bir kuramsal çerçeveye dayanmaktadır. Türkiye‘de günümüzde doğum medikalleşmiş, jinekologların hegemonisi altındadır ve sezaryen oranları çok yüksektir. Eğitimli ebeler otonomiden yoksundur, geleneksel ebeler ise tarihsel çalışmalarda görünmez kalmıştır. Eğitimli ebelerin medical hiyerarşinin en altına konumlandırılmaları ve geleneksel ebelerin cahil, pis, batıl? olarak tanımlanarak meslekten men edilmeleri aynı çabanın, yani kadınların doğurganlık yetenekleri üzerinde erkek egemenliği kurmanın iki farklı temel yüzüdür.
