3D GARMENT SIMULATION AS A TOOL TO ACTUALIZE THE DESIGN IDEAS OF FASHION STUDENTS

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorOosterom, Evrim Buyukaslan
dc.date.accessioned2025-03-15T05:22:19Z
dc.date.available2025-03-15T05:22:19Z
dc.date.issued2023
dc.departmentBilgi Üniversitesi
dc.description.abstractThis study explores how fashion design students perceive using 3D garment simulation to create their design ideas. As a part of an elective course taught in Fall 2022, twelve students were given a project to prepare virtual and physical garments of their design. The study had two parts: First was understanding students' expectations about 3D garment simulation before starting the project, and second was understanding students’ experience after completing the project and comparing their before and after project experiences. Accordingly, a structured questionnaire measured on a seven-point Likert scale was applied to the students before starting their project to see their self-confidence of using 3D garment simulation, and after the project to understand their self-evaluations of their performance and difficulties they encountered during the project. The first part of the study presented here shows that students had a high self-confidence (M=5.16) that they will successfully apply their project digitally and it will be similar to their physical garment (M=5.50). Still, they were not so confident if the digital garment would be visually satisfying (M=4.92). Students were highly convinced that using 3D garment simulation is very useful (M=6.42) to visualize their projects before starting to work on it and they had high intention (M= 6.00) to use it in the future. After project results showed that students self-evaluated their performance higher than before project expectations. Students' evaluations for the perceived usefulness of 3D garment simulation to visualize their project and intention to use it in the future dropped after the project (M= 6.17 and M=5.75, respectively). Finally, students had the most difficulty creating the patterns and achieving the correct digital fit.|Bu çalışmada, moda tasarımı öğrencilerinin tasarımlarını oluşturmak için üç boyutlu giysi simülasyonu teknolojisinin kullanımını nasıl algıladıkları araştırılmaktadır. 2022 güz döneminde açılan bir seçmeli ders kapsamında on iki öğrenciye sanal ve fiziksel olarak tasarımlarını gerçekleştirmek üzere bir proje verilmiştir. Çalışma iki bölümden oluşmaktadır: Birinci bölüm öğrencilerin projeye başlamadan önce üç boyutlu giysi simülasyonu ile ilgili beklentilerini anlamayı; ikincisi bolum ise öğrencilerin projeyi tamamladıktan sonraki deneyimlerini ölçerek, proje öncesi ölçülen beklentileriyle karşılaştırmayı hedeflemektedir. Bu amaç doğrultusunda, projeye başlamadan önce öğrencilerin üç boyutlu giysi tasarımı uygulama konusundaki öz güvenlerini ölçmek üzere yedili Likert ölçeğine göre hazırlanmış bir anket uygulanmıştır. Projeyi uyguladıktan sonra uygulanan ankette ise öğrencilerin performanslarıyla ilgili öz değerlendirmeleri, projeyi uygularken yaşadıkları zorluklar ölçülmüş ve proje öncesi beklentileriyle karşılaştırılmıştır. Araştırmanın birinci bölümünün sonuçları, öğrencilerin projelerini dijital ortamda başarıyla uygulayacaklarına dair yüksek bir öz güvene (M=5.16) sahip olduklarını ve oluşturacakları dijital giysilerin fiziksel giysilere yüksek oranda (M=5.50) benzerlik göstereceğini düşündüklerini göstermektedir. Ancak oluşturulacak olan dijital giysilerin görsel olarak tatmin edici olacağına dair inançlarının daha zayıf (M=4.92) olduğu sonucu elde edilmiştir.Ayni zamanda, projeye başlamadan önce, öğrenciler üç boyutlu giysi simülasyonu teknolojisinin tasarımlarını görselleştirmek için kullanılmasının yararlı olacağını (M=6.42) ve bu teknolojiyi gelecekte de kullanacaklarını düşündüklerini belirtmişlerdir (M= 6.00) . Araştırmanın ikinci bölümünün sonuçları ise öğrencilerin kendi değerlendirmelerine göre projedeki başarılarının beklentilerinden daha yüksek olduğunu göstermektedir. Ancak dikkat çekici bir sonuç olarak, öğrencilerin üç boyutlu giysi simülasyonu teknolojisinin tasarımlarını görselleştirmek için kullanılmasının yararlı olacağına ve bu teknolojiyi gelecekte kullanacaklarına dair inançları zayıflamıştır. (Sırasıyla M= 6.17 ve M=5.75). Son olarak, öğrenciler dijital kıyafetleri oluştururken en çok kalıpları ve doğru fiti oluşturmada zorlandıklarını belirtmişlerdir.
dc.identifier.doi10.54976/tjfdm.1321102
dc.identifier.issn2687-5268
dc.identifier.issueSpecial Issue (I): International Textile and Fashion Congress, ITFC 2023
dc.identifier.startpage44075
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.54976/tjfdm.1321102
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11411/9406
dc.identifier.volume5
dc.language.isoen
dc.publisherEge Üniversitesi
dc.relation.ispartofTurkish Journal of Fashion Design and Management
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_DergiPark_20250319
dc.subject3D garment simulation
dc.subjectDigital fashion
dc.subjectDesign education
dc.subjectSelf-confidence
dc.subjectTechnology acceptance model
dc.subject3D giysi simülasyonu
dc.subjectDijital moda
dc.subjectTasarım eğitimi
dc.subjectTeknoloji kabul modeli
dc.title3D GARMENT SIMULATION AS A TOOL TO ACTUALIZE THE DESIGN IDEAS OF FASHION STUDENTS
dc.title.alternativeMODA TASARIMI OGRENCILERININ TASARIM FIKIRLERINI GERCEKLESTIRMEK ICIN 3 BOYUTLU GIYSI SIMULASYONU TEKNOLOJISININ KULLANILMASI
dc.typeConference Object

Dosyalar

Koleksiyon

Orphan Publications Collections