Rethinking Antigone as a singular being: the possibility of community
Yükleniyor...
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ABSTRACT: The starting point of this thesis is one of the basic questions of political philosophy: “How to get together?”. The possibility of the co-existence, which is not founded upon common identities, values or norms, will be discussed thorough reading of Nancy, Agamben and Butler. The thesis aims to rethink the community in which singular being(s)-[are]-in-common, along with a critical reading of Sophocles’ Antigone. In this context, I will show how the community, which is not conditioned by any belonging, moves from theory into practice by interpreting Antigone’s acts and experiences. In the first chapter, I analyse the community in which singularities co-exist, and I also examine Antigone’s finding herself in this community through the death of her brother. In the second chapter, I focus on her being singular by disposing of her identities attributed by the sovereign power or the state. Finally, I investigate her being reduce to “bare life” on the threshold between life and death by the sovereign but at the same time I seek to demonstrate that on the threshold, Antigone offers an ethics and togetherness which have shown our commonality of being mortal / finite and vulnerable with all beings.
ÖZET: Bu tezin çıkış noktası politik felsefenin temel sorularından biri olan “Nasıl bir arada olunur?” sorusudur. Ortak kimlikler, değerler ya da normların üzerine kurulmayan bir “birlikteliğin” mümkünlüğü Nancy, Agamben ve Butler okumaları aracılığıyla tartışılacaktır. Bu tez, Sophocles’in Antigone’sinin eleştirel okuması ile birlikte tekilliklerin “ortaklıkta var olduğu” cemaati, yeniden düşünmeyi amaçlıyor. Bu bağlamda, Antigone’nin eylemleri ve deneyimlerini yorumlayarak hiçbir aidiyet ile koşullandırılamayan cemaatin nasıl teoriden pratiğe dönüştüğünü göstereceğim. Birinci bölümde, tekilliklerin bir arada var olduğu cemaat ve Antigone’nin kardeşinin ölümü ile bu cemaatte kendini bulması; ikinci bölümde, ona atfedilen kimliklerinden sıyrılarak tekilleşmesi; son olarak ise, Antigone’nin egemen tarafından ölüm ve hayat arasındaki eşikte “çıplak yaşama” indirgenmesi ama aynı zamanda bu eşikte bize tüm canlılara ait olan ölümlü / sonlu ve yaralanabilir olma ortaklıklarımızı gösteren bir etik ve birliktelik sunmasını inceleyeceğim.
ÖZET: Bu tezin çıkış noktası politik felsefenin temel sorularından biri olan “Nasıl bir arada olunur?” sorusudur. Ortak kimlikler, değerler ya da normların üzerine kurulmayan bir “birlikteliğin” mümkünlüğü Nancy, Agamben ve Butler okumaları aracılığıyla tartışılacaktır. Bu tez, Sophocles’in Antigone’sinin eleştirel okuması ile birlikte tekilliklerin “ortaklıkta var olduğu” cemaati, yeniden düşünmeyi amaçlıyor. Bu bağlamda, Antigone’nin eylemleri ve deneyimlerini yorumlayarak hiçbir aidiyet ile koşullandırılamayan cemaatin nasıl teoriden pratiğe dönüştüğünü göstereceğim. Birinci bölümde, tekilliklerin bir arada var olduğu cemaat ve Antigone’nin kardeşinin ölümü ile bu cemaatte kendini bulması; ikinci bölümde, ona atfedilen kimliklerinden sıyrılarak tekilleşmesi; son olarak ise, Antigone’nin egemen tarafından ölüm ve hayat arasındaki eşikte “çıplak yaşama” indirgenmesi ama aynı zamanda bu eşikte bize tüm canlılara ait olan ölümlü / sonlu ve yaralanabilir olma ortaklıklarımızı gösteren bir etik ve birliktelik sunmasını inceleyeceğim.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Cemaat/Ortaklık, Antigone, Tekillik, Ölüm, Aşk, Etik, Community, Singularity, Death, Love, Ethics
