Contemporary art organizations against precarious conditions of artists in Turkey after 2010s
Yükleniyor...
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ABSTRACT: This thesis deals with the artist organizations formed by the artists against the precarious condition in the field of contemporary art in Turkey after 2010. In the 1980s, free market economy and neoliberalism were also influential in Turkey, the state left the field of culture and art to the control of the private sector, and contemporary art and its institutions began to be supported largely through sponsors. Contemporary art and its institutions in Turkey have undergone transformations in the determination of the art market, with the effect of globalization after the 1990s. While the number of art institutions increased, the improvement in the production and working conditions of the artists did not occur to the desired extent, and the fact that private institutions were more active in the field of art led to labor debates and anti-institutional movements among the artists. The inadequacy of the legal regulations regarding the status and rights of the artists raises questions about the visibility of the artists and how much their rights are protected or by whom. Artists in the field of contemporary art, affected by the economic and political fragility of Turkey after 2010, try to find solutions to problems in artist organizations and unions against the situation of precarity. This situation shows that artists need associations that will discuss their own precarity together and offer solutions. Within the scope of the thesis, artist-centered organizations established against the precarious conditions were examined. The common feature of the artist organizations included is that they carry out labor and rights-based efforts that support and influence artists in the field of visual arts, even though they do not have a legal status. In addition, it is aimed to create a discussion for the present through interviews with artists on the definition of being precarious, what kind of partnerships they need, and the effects of Turkey's changing political climate from the 2010s to the present in the thesis.
ÖZET: Bu tez, 2010 sonrasında Türkiye’de çağdaş sanat alanındaki güvencesizlik durumuna karşı, sanatçıların oluşturdukları sanatçı örgütlenmelerini ele almaktadır. 1980’li yıllarda serbest piyasa ekonomisi ve neoliberalizm Türkiye’de de etkili olmuş, devlet kültür ve sanat alanını özel sektörün kontrolüne bırakmış, çağdaş sanat ve kurumları büyük ölçüde sponsorlar aracılığıyla desteklenmeye başlanmıştır. Türkiye’de çağdaş sanat ve kurumları, sanat piyasasının belirleyiciliğinde 1990’lı yıllar sonrasında küreselleşmenin de etkisiyle dönüşümler geçirir. Sanat kurumları sayıca artarken, sanatçıların üretim ve çalışma koşullarındaki iyileşme istenilen ölçüde gerçekleşmemiş, özel kurumların sanat alanında daha etkin olması sanatçılar arasında emek tartışmalarını ve kurum karşıtı hareketleri doğurmuştur. Sanatçıların statülerine ve haklarına dair yasal düzenlemelerinin yetersizliği sanatçıların görünürlüğü ve haklarının ne kadar korunduğu veya kim tarafından korunacağı konusunda soru işaretlerini doğurmaktadır. 2010 sonrasında Türkiye’nin geçirdiği ekonomik ve politik kırılganlıktan etkilenen çağdaş sanat alanındaki sanatçılar, güvencesizlik durumuna karşı sanatçı örgütleri ve birliklerinde sorunlara çözüm üretmeye çalışırlar. Bu durum sanatçıların kendi güvencesizlik hallerini bir arada tartışacak ve çözüm önerileri getirecek birlikteliklere ihtiyaç duyduğunu göstermektedir. Tez kapsamında güvencesizlik durumuna karşı kurulan sanatçı merkezli örgütlenmeler incelenmiştir. Yer verilen sanatçı örgütlenmelerinin ortak özelliği yasal statüleri olamasa da görsel sanatlar alanında sanatçıları destekleyecek ve etkileyecek emek ve hak temelli çalışmalar yapmalarıdır. Ayrıca tezde, 2010’lardan günümüze, görsel sanatçıların güvencesiz olma tanımı, ne tür birlikteliklere ihtiyaç duydukları ve Türkiye’nin değişen politik ikliminin etkileri üzerine sanatçılarla gerçekleştirilen görüşmelerle günümüze dair tartışma ortamı oluşturmak amaçlanmıştır.
ÖZET: Bu tez, 2010 sonrasında Türkiye’de çağdaş sanat alanındaki güvencesizlik durumuna karşı, sanatçıların oluşturdukları sanatçı örgütlenmelerini ele almaktadır. 1980’li yıllarda serbest piyasa ekonomisi ve neoliberalizm Türkiye’de de etkili olmuş, devlet kültür ve sanat alanını özel sektörün kontrolüne bırakmış, çağdaş sanat ve kurumları büyük ölçüde sponsorlar aracılığıyla desteklenmeye başlanmıştır. Türkiye’de çağdaş sanat ve kurumları, sanat piyasasının belirleyiciliğinde 1990’lı yıllar sonrasında küreselleşmenin de etkisiyle dönüşümler geçirir. Sanat kurumları sayıca artarken, sanatçıların üretim ve çalışma koşullarındaki iyileşme istenilen ölçüde gerçekleşmemiş, özel kurumların sanat alanında daha etkin olması sanatçılar arasında emek tartışmalarını ve kurum karşıtı hareketleri doğurmuştur. Sanatçıların statülerine ve haklarına dair yasal düzenlemelerinin yetersizliği sanatçıların görünürlüğü ve haklarının ne kadar korunduğu veya kim tarafından korunacağı konusunda soru işaretlerini doğurmaktadır. 2010 sonrasında Türkiye’nin geçirdiği ekonomik ve politik kırılganlıktan etkilenen çağdaş sanat alanındaki sanatçılar, güvencesizlik durumuna karşı sanatçı örgütleri ve birliklerinde sorunlara çözüm üretmeye çalışırlar. Bu durum sanatçıların kendi güvencesizlik hallerini bir arada tartışacak ve çözüm önerileri getirecek birlikteliklere ihtiyaç duyduğunu göstermektedir. Tez kapsamında güvencesizlik durumuna karşı kurulan sanatçı merkezli örgütlenmeler incelenmiştir. Yer verilen sanatçı örgütlenmelerinin ortak özelliği yasal statüleri olamasa da görsel sanatlar alanında sanatçıları destekleyecek ve etkileyecek emek ve hak temelli çalışmalar yapmalarıdır. Ayrıca tezde, 2010’lardan günümüze, görsel sanatçıların güvencesiz olma tanımı, ne tür birlikteliklere ihtiyaç duydukları ve Türkiye’nin değişen politik ikliminin etkileri üzerine sanatçılarla gerçekleştirilen görüşmelerle günümüze dair tartışma ortamı oluşturmak amaçlanmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Güvencesizlik, Çağdaş Sanat, Sanatçı Örgütlenmeleri, Neoliberalizm, Precarity, Contemporary Art, Artists Organizations, Neoliberalism
