Through the bleeding glass: body horror & gore in Japanese horror films from a queer lens

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorÇiçekoğlu, Feride
dc.contributor.authorÇılgın, Pelin
dc.date.accessioned2025-02-06T20:40:36Z
dc.date.available2025-02-06T20:40:36Z
dc.date.issued2024
dc.departmentEnstitüler, Lisansüstü Programlar Enstitüsü, Sinema Televizyon Ana Bilim Dalı
dc.descriptionLisansüstü Programlar Enstitüsü, Sinema Televizyon Ana Bilim Dalı, Sinema Bilim Dalı
dc.description.abstractZaman içinde çeşitli şekillere bürünmüş olan Japon korku sineması, zamanla deneysel bilim kurgudan aksiyon dolu yakuza karakterlerini bile kapsayabilecek şekilde oldukça geniş bir yelpazeye evrildi. Bu yelpazenin sadece ufak bir kısmı olan body horror (beden korku unsurları) ve gore (sansürlenmemiş şiddet görüntüleri) ise oldukça farklı bir alanda incelenmeye oldukça müsait: Kuir okumalar. Giriş bölümü sonrası tezin ilk bölümünde alanla ilgili yapıtaşı niteliğinde bir temel oluşturmak için öncelikle İkinci Dünya Savaşı sonrası Japon tarihi, ardından korku sinemasında kuirlik, sonrasında ise Japon korku sineması tarihi üzerine bilgi verilerek bu tez için seçilen filmlerin literatür taraması da eklenerek ilk bölüm tamamlanacaktır. Sonraki bölümde tek tek incelenecek olan eserler ise sırasıyla şu şekildedir: Devil Woman Doctor (Tabe, 1986), Tetsuo the Iron Man (Tsukamoto, 1989), Anatomia Extinction (Nishimura, 1995), Ichi the Killer (Miike, 2001) ve son olarak Devilman Crybaby (Yuasa, 2018). Tezin bulguları arasında günümüz Japon sinemasında hala klasik Japon hikâye anlatımı şekillerinden kabuki ve noh etkileri görüldüğü, Barbara Creed'in canavarımsı feminenlik olgusundan yola çıkılarak korku sinemasında bir canavarımsı kuirlik olgusu da gözlemlenebileceği eklenirken gelecek araştırmalar için de birtakım fikirler sunmaktadır.
dc.description.abstractJapanese horror cinema has had many faces throughout time, starting with ghost stories to eventually reaching an extremely diverse status featuring many types of stories under its vast umbrella from experimental science fiction fusions to action-filled yakuza adventures. Under a very tiny corner of this umbrella lies the genres of body horror and gore, however, and I suggest that these graphically grotesque horror films can be queered to work as representations of queer characters and themes successfully. After the introduction, the first chapter of the thesis will lay the contextual foundations through a brief post-war overview of Japan, then queerness in horror cinema, eventually leading up to a history of Japanese cinema, and concluding with a literature review of the chosen filmography for this thesis which consists of: Devil Woman Doctor (Tabe, 1986), Tetsuo the Iron Man (Tsukamoto, 1989), Anatomia Extinction (Nishimura, 1995), Ichi the Killer (Miike, 2001), and finally Devilman Crybaby (Yuasa, 2018), which all will be analyzed in separate chapters. The thesis proposes that the traditional Japanese storytelling forms like kabuki and noh exist even in contemporary Japanese horror cinema, suggests a consideration of monstrous queerness as built upon the monstrous feminine in horror cinema by Barbara Creed, and highlights further research interests.
dc.identifier.endpage101
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=1pwTzRXnomYf6jwqVORfUQd79GeDpupyG5eM0XfktTSK2Jd9sxN8H84CvrNjfQK8
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11411/9312
dc.identifier.yoktezid879325
dc.language.isoen
dc.publisherİstanbul Bilgi Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTez
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_Tez_20250206
dc.subjectRadyo-Televizyon
dc.subjectRadio and Television
dc.subjectSahne ve Görüntü Sanatları
dc.titleThrough the bleeding glass: body horror & gore in Japanese horror films from a queer lens
dc.title.alternativeKanlı aynanın içinden: Japon korku filmlerinde body horror ve gore unsurlarına kuir bir bakış
dc.typeMaster Thesis

Dosyalar

Koleksiyon

Graduate Programs Institute Thesis Collection