Kuvvet egzersizi yapan yetişkin erkeklerde kas dismorfisi, beden algısı ve beslenme durumu arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2020

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

İstanbul Bilgi Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

ÖZET: Diyet ve egzersiz yapmak, çoğu bireyin fiziksel ve ruhsal sağlığını olumlu yönde etkilese de bazılarında farklı psikolojik sonuçlara sebep olabilir ve sağlığını tehdit edebilir. Kas dismorfisi (Bigoreksiya) de bu psikolojik sorunlardan biridir ve günümüzde birçok faktörün etkisiyle görülme sıklığının artığı bildirilmektedir. Bu çalışma; yetişkin erkek bireylerde kas dismorfisi varlığını belirlemeyi, kas dismorfisi olan ve olmayan bireylerin; beslenme durumu ve egzersiz düzeyi ile beden algısının değerlendirilmesi ve ilişkilendirilmesi amacıyla planlanmıştır. Araştırma; 23-47 yaş arası, 60 yetişkin erkek birey ile yürütülmüştür. Katılımcıların genel bilgileri, egzersiz ve beslenme alışkanlıkları, besin tüketim durumu anket formu ile, kas dismorfisi (MDDI) ve beden algıları ölçekler kullanılarak belirlenmiş ve anket formunun uygulanmasını takiben antropometrik ölçümleri alınmıştır. Katılımcılara uygulanan MDDI’ye göre %15’inde kas dismorfisi olduğu bulunmuştur. Kas dismorfisi olan bireylerin haftalık egzersiz süreleri, olmayanlara göre fazladır (p<0.05). Kas dismorfisi olan bireylerin %33.3’ünün vücut bileşimini geliştirmek için diyet uyguladığı bulunmuştur, %83,3’ü protein, tamamı sıvı alımını artırdıklarını %63.3’ü yağ, %53.3’ü karbonhidrat alımını azalttıklarını belirtmiştir. Kas dismorfisi olan bireylerin aldıkları enerjinin besin öğelerine dağılımı sırasıyla karbonhidrat için %28, protein için %34 ve yağ için %38’dir. Katılımcıların makro besin öğeleri alım yüzdeleri benzerdir (sırasıyla %30 karbonhidrat, %31 protein, %39 yağ). Kas dismorfisi olan bireylerin tamamının kas dismorfisi olmayanlara göre aynı anda birden fazla besin desteği kullandığı belirlenmiş ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Beden benlik öz ilişki ölçeğinde, kas dismorfisi olanların, olmayanlara göre ortalama puanları daha düşük ve aradaki fark anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Beslenme ve egzersiz uygulamalarında diyetisyen, psikolog ve egzersiz uzmanı önerisi almaları gerektiği sonucuna varılmıştır.
ABSTRACT: Although exercising and dieting can positively affect physical and mental health in most individuals, some may have different psychological consequences. Muscle dysmorphia (bigorexia) is one of these psychological problems and it is estimated that the frequency of its incidence increases with the influence of many factors today. This study is planned to determine the presence of muscle dysmorphia in individuals, and to evaluate exercise, body perception and nutritional status of individuals with and without muscle dysmorphia. The study is carried out with 60 adult male individuals aged between 23 and 47. Anthropometric measurements were taken following the application of a questionnaire consisting of questions about the demographic characteristics of the participants, general health information, exercise, nutritional habits, nutritional consumption status, body perceptions and muscle dysmorphia (MDDI). According to the muscle dysmorphic disorder inventory (MDDI) applied to the participants, it was found that 15% of them had muscle dysmorphia. The weekly exercise period of individuals with muscle dysmorphia is higher than those without muscle dysmorphia (p <0.05). It has been found that 33.3% of individuals with muscular dysmorphia follow a diet to improve their body composition, 83.3% stated that they increase protein and 63% fat and 53.3% decrease their carbohydrate intake. When the distribution of energy to macronutrients was examined, it was determined that the participants were provided with 30% carbohydrate, 31% protein, and 39% fat. It was determined that all individuals with muscle dysmorphia used more than one food supplements at the same time compared to those who did not, and it was found statistically significant (p<0.05). In the body self-relation scale, those with muscle dysmorphia were found to have lower mean scores than those without, and the difference was significant (p<0.05). It has been concluded that nutritional and exercise applications should seek advice from a dietitian, psychologist and exercise specialist.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Beden Algısı, Beslenme, Beslenme Durumu, Kas Dismorfisi (Bigoreksiya), Kuvvet egzersizi, Body Perception, Muscle Dysmorphia (Bigorexia), Nutrition, Nutritional status, Strength training

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye