Nomadism in experimental ethnography
| dc.contributor.advisor | Diken, Ebru Çiğdem Thwaıtes | |
| dc.contributor.author | Şahin, Delal | |
| dc.date.accessioned | 2025-02-06T20:40:36Z | |
| dc.date.available | 2025-02-06T20:40:36Z | |
| dc.date.issued | 2023 | |
| dc.department | Enstitüler, Lisansüstü Programlar Enstitüsü, Sinema Televizyon Ana Bilim Dalı | |
| dc.description | Lisansüstü Programlar Enstitüsü, Sinema Televizyon Ana Bilim Dalı, Sinema Bilim Dalı | |
| dc.description.abstract | Gilles Deleuze ve Felix Guattari tarafından kavramsallaştırılan göçebelik kavramı, farklı oluş biçimleri arasındaki geçişken hattı ve tutarlılığını istikrarsızlığından alan bir düşünce biçimini imler. Zamanla feminist ve postkolonyal çalışmalarda geniş yer bulan ve Rosi Braidotti tarafından merkezsiz öznellik biçimlerini de içerecek biçimde genişletilen bu kavram, Chris Marker'ın Sans Soleil ve Trinh T. Minh- ha'nın Forgetting Vietnam filmlerini, farklı öznellik biçimleri, rizomatik yapıları, ve göçebe estetik tercihleri açısından düşünmek için oldukça verimli bir izlek sunar. Farklı bilgi türleri arasındaki çoklu mekanizmaları devreye sokan ve düalist düşünce biçimlerinden kaçan bu filmler, anlatı hatlarını oluş süreçleri içindeki göçebe hareketlerden alır. Merkezsiz, göçebe ve değişken hatları sebebiyle ara bağlar, farklı yollar keşfederler. Öznelliğin kendisi gibi karmaşık ilişkiler ağının bir aktarım noktasına dönüşmek ve bu süreçleri görünür kılmak için farklı zamansal ve mekansal düzlemlerde hareket ederler. Yörüngesini göçebe düşünce ve göçebe öznellikten alan anlatı biçimleri, filmin görüntü ve ses rejimlerini göçebeleştirir. Göçebe anlatılar, saf optik imajlar ve bağlantısız sesler, düşünceyi parçalara bölerek oluş süreçleri içindeki farklılaşma vektörlerine dönüştürür. Doğrusal olmayan bu hat, ilerlemenin nosyonuna dönüşmüş düşünce tarihine, normatif edimsellik, hareket ve zaman takibine odaklı sinemaya ve öznelliğin konumsallığına göre projekte edilen organizasyon biçimlerine yeni bir anlayış önerir. Göçebe öznelliğin "gözenekli duyarlılığı", öznelliğin farklı konumlarına, saf optik imajlara ve bağlantısız seslere eşit mesafede durur. Sans Soleil ve Forgetting Vietnam filmlerindeki estetik, yönelimini merkezsiz bir düşünce ve öznellik biçiminden aldığı için filmin anlatısına dahil olan görüntü, ses, voice over, metin gibi araçlarla, farklılaşan rotalara ve sınırlar arasında sürekli değişen sınır çizgisine işaret eder. | |
| dc.description.abstract | The concept of nomadism, as conceptualized by Gilles Deleuze and Felix Guattari, signifies a way of thinking that draws its coherence from its instability and the transitional line between different ways of becoming. Over time, the concept, which has found a wide place in feminist and postcolonial studies and has been expanded by Rosi Braidotti to include decentered forms of subjectivity, offers a highly efficient way to think about Chris Marker's Sans Soleil and Trinh T. Minh-ha's Forgetting Vietnam in terms of nomadic subjectivity, rhizomatic structures, and nomadic aesthetics. Engaging multiple mechanisms between different types of knowledge and escaping dualistic ways of thinking, these films draw their narrative lines from nomadic movements in processes of becoming. Due to their decentralized, nomadic and shifting lines, they discover interconnections and different paths. They move on different temporal and spatial planes in order to become a point of transmission of the complex network of relations like subjectivity itself and to make these processes visible. The narrative forms that take their route from nomadic thought and nomadic subjectivity, nomadize the image and sound regimes of the films. Nomadic narratives, pure optical images and disconnected sounds fragment thought into vectors of differentiation in processes of becoming. This nonlinear route proposes a new nomadic understanding of the history of thought that has become the notion of progress, of cinema focused on normative actuality and movement tracking, and of forms of organization projected according to the fixed positionality of the subjectivity. The "porous sensibility" of nomadic subjectivity stands at an equal distance to different positions of subjectivity, to pure optical images and disconnected sounds. Since the aesthetic in Sans Soleil and Forgetting Vietnam takes its orientation from a decentered form of thought and subjectivity, they point to differentiating routes and the ever-changing borderline between borders through the tools such as image, sound, voice over, and text which are included in the narrative of the films. | |
| dc.identifier.endpage | 72 | |
| dc.identifier.startpage | 1 | |
| dc.identifier.uri | https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=nLNfCsWgUluh5T2iyudShkTRuQBHz0f1_7c_udxIwuYw4xRnJ-z_XOkRso56g24v | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11411/9311 | |
| dc.identifier.yoktezid | 825740 | |
| dc.language.iso | en | |
| dc.publisher | İstanbul Bilgi Üniversitesi | |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
| dc.snmz | KA_Tez_20250206 | |
| dc.subject | Felsefe | |
| dc.subject | Philosophy | |
| dc.subject | Radyo-Televizyon | |
| dc.title | Nomadism in experimental ethnography | |
| dc.title.alternative | Deneysel etnografik filmlerde göçebe düşünce | |
| dc.type | Master Thesis |
