Women naming and coping with coercive control in dating relations in Türkiye: A qualitative study
Küçük Resim Yok
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Toplumsal cinsiyet rolleri bağlamında, baskıcı kontrol, kadınların erkek partnerleri tarafından kontrol edildiği ve otorite altında tutulduğu bir şiddet ağına işaret eder. Fiziksel, cinsel veya ekonomik şiddete kıyasla görünmezliği ve tanımlanmasının zorluğu, kadınların baskıcı kontrol deneyimlerini adlandırmalarını ve destek almalarını genellikle engeller. Türkiye'de, yakın partner şiddeti ve flört şiddeti üzerine yapılan çalışmalarda erkek partnerlerin kontrol edici tutumları ön plana çıkmış, ancak sistematik olarak uygulanan baskıcı kontrol üzerine çok az çalışma yapılmıştır. Kadınların baskıcı kontrol deneyiminde kullandıkları başa çıkma yöntemleri ve ilişkiyi terk ettikten sonra yaşadıkları güçlenme üzerine çalışmalar eksiktir. Bu boşluğu gidermek için, bu tez, Türkiye örnekleminde kadınların flört ilişkilerinde baskıcı kontrolü nasıl tanımladıklarını ve bu durumla nasıl başa çıktıklarını araştırdı. Araştırma soruları, genç kadınların baskıcı kontrolü nasıl deneyimlediklerini, ilişkiyi nasıl sonlandırdıklarını ve ilişki içinde ve dışında nasıl başa çıktıklarını inceledi. Araştırmacı, kontrol edici bir ilişkiden ayrılmış 20-26 yaş arası 10 kadın ile yarı yapılandırılmış bireysel görüşmeler gerçekleştirdi. Katılımcılarla yapılan görüşmeler, MAXQDA 2022 programı kullanılarak tematik analizle incelendi ve üç ana tema belirlendi: Bireysel Ses Kaybı, Kontrol ile Başa Çıkma Çabaları ve Kendini Yeniden Bulma. Katılımcıların anlatıları doğrultusunda, toplumsal cinsiyet rollerinin kontrolü tanımlamadaki zorluğu ve kullanılan başa çıkma yöntemlerine yansıması ortaya kondu. Kontrol edici bir ilişkiyi terk etmenin getirdiği güçlenme ve ilişki beklentilerindeki değişiklikler ön plana çıktı. Bulgular, literatür ışığında tartışılmış ve klinik uygulamalarla birlikte sunulmuştur. Çalışmanın güçlü ve zayıf yönleri, gelecekteki çalışmaları bilgilendirmek amacıyla tartışılmıştır.
Coercive control, in the context of gender roles, refers to a network of violence in which women are controlled by their male partners and kept under authority. Its invisibility compared to physical, sexual, or economic violence, and its difficulty to define, often prevents women from naming their coercive control experience and receiving support. In studies on intimate partner and dating violence in Türkiye, male partners' controlling attitudes have emerged, but few studies address systematic coercive control. Studies on women's coping methods and empowerment after leaving such relationships are lacking. To address this gap, this thesis explored how women define and cope with coercive control in dating relationships in a Turkish sample. The research questions explored young women's experiences, how they end these relationships, and their coping strategies. The researcher conducted semi-structured interviews with 10 women aged 20-26 who had left controlling relationships. Using thematic analysis with the MAXQDA 2022 program, three themes were identified: Loss of Individual Voice, Efforts to Cope with Control, and Reconnecting with Oneself. Gender roles complicated defining control and influenced coping methods. Empowerment and changing relationship expectations after leaving were highlighted. Findings are discussed with clinical implications, and study strengths and limitations are presented for future research.
Coercive control, in the context of gender roles, refers to a network of violence in which women are controlled by their male partners and kept under authority. Its invisibility compared to physical, sexual, or economic violence, and its difficulty to define, often prevents women from naming their coercive control experience and receiving support. In studies on intimate partner and dating violence in Türkiye, male partners' controlling attitudes have emerged, but few studies address systematic coercive control. Studies on women's coping methods and empowerment after leaving such relationships are lacking. To address this gap, this thesis explored how women define and cope with coercive control in dating relationships in a Turkish sample. The research questions explored young women's experiences, how they end these relationships, and their coping strategies. The researcher conducted semi-structured interviews with 10 women aged 20-26 who had left controlling relationships. Using thematic analysis with the MAXQDA 2022 program, three themes were identified: Loss of Individual Voice, Efforts to Cope with Control, and Reconnecting with Oneself. Gender roles complicated defining control and influenced coping methods. Empowerment and changing relationship expectations after leaving were highlighted. Findings are discussed with clinical implications, and study strengths and limitations are presented for future research.
Açıklama
Lisansüstü Programlar Enstitüsü, Psikoloji Ana Bilim Dalı, Klinik Psikoloji Bilim Dalı
Anahtar Kelimeler
Psikoloji, Psychology
