The therapy of Pathos / passion in the Stoic conception of the good life
Yükleniyor...
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ABSTRACT: The “general” opinion about a Stoic may be characterized as “someone indifferent to pain and pleasure; i.e. emotionless”. The words emotion, and passion reflect an experience in which knowledge and mind are not involved, but if we examine what the Stoics understand from the word pathos, we can see the absolute involvement of the mind. In this study, the issues in the words emotion, passion, and even in the word pathos that may cause this “misinterpretation” will be addressed. The Stoics do not exclude all emotions but only of pathos (in the content and context of the Stoicism); on the other hand, emotion is a much wider concept and encompasses a much larger spectrum. Consequently, the aim of this thesis is to uncover that together with pathos there are three different types of “emotions” that exist in Stoicism, which we can think of today under the word emotion: Propatheia (initial automatic feeling), Eupatheia (good passions or “emotions”) and Oikeiôsis (“Affinity”). After considering what we are attempting to cure and what to keep and reproduce, then the question arises: How to do this in practice? In this investigation, Stoic therapy techniques will be examined from the point of view mentioned above - i.e. these techniques are not designed to erase all emotions. From this perspective, this research will seek to demonstrate that Stoic methods of therapy may give very considerable benefits, significant relief, and positive, good results. With this background, this investigation concentrates on better comprehend Stoicism and to interrogate our current understanding of philosophy, mind, emotion, “will” and action in terms of a different conceptualization. By tackling the matter in this manner, this inquiry is intended that people become more familiar with Stoic philosophical discourse and practice concerning what a person’s way of life should be.
ÖZET: Bir Stoacı hakkındaki “genel” kanı, “acıya ve zevke kayıtsız kalan; başka bir deyişle, duygusuz biri” olarak karakterize edilebilir. Duygu ve tutku sözcükleri, bilginin ve aklın dahil olmadığı bir deneyimi yansıtır, ancak Stoacıların pathos kelimesinden ne anladığını incelersek, aklın mutlak katılımını görebiliriz. Bu çalışmada duygu, tutku ve hatta pathos kelimesindeki bu “yanlış yorumlamaya” neden olabilecek konular ele alınacaktır. Stoacılar tüm duyguları değil, sadece pathos’u (Stoacı içeriği ve bağlamı içinde) dışlar; öte yandan, duygu çok daha geniş bir kavramdır ve dolayısıyla çok daha geniş bir spektrumu kapsar. Sonuç olarak, bu tezin amacı, pathos ile birlikte, bugün duygu mefhumu altında düşünebileceğimiz, Stoacılıkta var olan üç farklı “duygu” türünün daha olduğunu ortaya koymaktır: Propatheia (ilkel otomatik his), Eupatheia (iyi tutkular veya “duygular”) ve Oikeiôsis (“Eğilim”). Neyi tedavi etmeye ve neleri muhafaza edip çoğaltmaya çalıştığımızı tartıştıktan sonra, bu noktada, şu soruya cevap aranabilir: Bütün bunları nasıl uygulamaya geçirebiliriz? Bu tetkikte, Stoacı terapi teknikleri yukarıda belirtilen bakış açısıyla analiz edilecektir - diğer bir deyişle, bu teknikler tüm duyguları silmek için tasarlanmamıştır. Bu açıdan bakıldığında, bu araştırma, Stoacı terapi yöntemlerinin çok önemli faydalar, iç rahatlığı, olumlu ve iyi sonuçlar verebileceğini göstermeye çalışacaktır. Bu arka planla, bu inceleme, Stoacılığı daha iyi kavramaya ve mevcut felsefe, akıl, duygu, “irade” ve eylem anlayışımızı farklı bir kavramsallaştırma yoluyla sorgulamaya odaklanmaktadır. Konuyu bu şekilde ele alarak, bu soruşturma, kişinin yaşam biçiminin ne olması gerektiği hakkındaki Stoacı felsefi söylem ve pratiğe daha fazla aşina olmamızı amaçlamaktadır.
ÖZET: Bir Stoacı hakkındaki “genel” kanı, “acıya ve zevke kayıtsız kalan; başka bir deyişle, duygusuz biri” olarak karakterize edilebilir. Duygu ve tutku sözcükleri, bilginin ve aklın dahil olmadığı bir deneyimi yansıtır, ancak Stoacıların pathos kelimesinden ne anladığını incelersek, aklın mutlak katılımını görebiliriz. Bu çalışmada duygu, tutku ve hatta pathos kelimesindeki bu “yanlış yorumlamaya” neden olabilecek konular ele alınacaktır. Stoacılar tüm duyguları değil, sadece pathos’u (Stoacı içeriği ve bağlamı içinde) dışlar; öte yandan, duygu çok daha geniş bir kavramdır ve dolayısıyla çok daha geniş bir spektrumu kapsar. Sonuç olarak, bu tezin amacı, pathos ile birlikte, bugün duygu mefhumu altında düşünebileceğimiz, Stoacılıkta var olan üç farklı “duygu” türünün daha olduğunu ortaya koymaktır: Propatheia (ilkel otomatik his), Eupatheia (iyi tutkular veya “duygular”) ve Oikeiôsis (“Eğilim”). Neyi tedavi etmeye ve neleri muhafaza edip çoğaltmaya çalıştığımızı tartıştıktan sonra, bu noktada, şu soruya cevap aranabilir: Bütün bunları nasıl uygulamaya geçirebiliriz? Bu tetkikte, Stoacı terapi teknikleri yukarıda belirtilen bakış açısıyla analiz edilecektir - diğer bir deyişle, bu teknikler tüm duyguları silmek için tasarlanmamıştır. Bu açıdan bakıldığında, bu araştırma, Stoacı terapi yöntemlerinin çok önemli faydalar, iç rahatlığı, olumlu ve iyi sonuçlar verebileceğini göstermeye çalışacaktır. Bu arka planla, bu inceleme, Stoacılığı daha iyi kavramaya ve mevcut felsefe, akıl, duygu, “irade” ve eylem anlayışımızı farklı bir kavramsallaştırma yoluyla sorgulamaya odaklanmaktadır. Konuyu bu şekilde ele alarak, bu soruşturma, kişinin yaşam biçiminin ne olması gerektiği hakkındaki Stoacı felsefi söylem ve pratiğe daha fazla aşina olmamızı amaçlamaktadır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Proto-tutkular, Tutku, İyi tutkular veya duygular, Oikeiôsis, Terapi, Proto-passions, Passion, Good passions or emotions, Therapy
