6701 Sayılı Türkiye insan hakları ve eşitlik kurumu kanunu sonrasında bireysel iş hukukunda kıdem tazminatı
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2017
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Türkiye Barolar Birliği Dergisi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Özet: 6701 sayılı Türkiye İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu Kanunu 20 Nisan 2016 tarihinde 29690 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. 6701 sayılı Kanun, Türkiye İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu’nun teşkilat yapısını ve işleyiş kaidelerini belirtmekle kalmayıp ayrımcılık yasağı ve eşitlik ilkesi bakımından birtakım düzenlemeler ihdas etmektedir. Bu kanun ile Türkiye’nin uluslararası hukuk nezdinde tanımlanan yükümlülüklerini yerine getirmesi, bu sayede eşit olmayan muamelenin ve ayrımcılığın önlenmesi ve Birleşmiş Milletler Genel Kurul kararıyla belirtilen Paris Prensipleri’ne uygun olacak bir İnsan Hakları Kurumunun kurulması hedeflenmiştir. Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası sözleşmeler düşünüldüğünde 6701 sayılı Kanun’un ratione materiae’si oldukça geniş tutulmuştur. Eski İş Kanununun cari olan 14. maddesi kıdem tazminatının hükümlerini düzenlemektedir. İlgili hüküm uyarınca kıdem tazminatı alabilecek kişiler yalnızca İş Kanuna tabi olarak çalışan işçilerken, Borçlar Kanunu’na tabi bir hizmet akdiyle istihdam edilen işçiler ve bir yılla mahdut belirli süreli iş sözleşmesiyle istihdam edilen işçiler kıdem tazminatına hak kazanamamaktadırlar. Bunun yanında kıdem tazminatının düzenlendiği hükme göre kadının evlenme tarihinden itibaren bir yıl içerisinde kendi arzusuyla iş sözleşmesini sonlandırması kıdem tazminatına hak kazandırmaktadır. Çalışmamızın hedefi tüm bu farklı muamelelerin Anayasanın eşitlik ilkesine ve Türkiye’nin uluslararası hukuk yükümlülüklerine aykırı olup olmadığının sorgulanmasıdır.
Abstract: Law No. 6701 on Turkey Human Rights and Equality Institution was published on the Official Gazette No. 29690 on 20 April 2016 and entered into force. Law No. 6701 not only specifies the organizational structure and operating bases of the Turkey Human Rights and Equality Institution, but also introduces a number of regulations in respect of the principle of non-discrimination and equality. This law aims to fulfil the obligations of Turkey with regard to international law, to prevent unequal treatment and discrimination, and to establish a Human Rights Institution that will comply with the Paris Principles specified by the United Nations General Assembly. The ratione materiae of Law No. 6701 has been widely considered when the international conventions that Turkey is a party to are conceived. The current Article 14 of the old Labor Law regulates the provisions of severance pay. In accordance with the relevant provisions, only those who are eligible to receive severance indemnity are employees who are subject to the Labor Law. Those who are employed under a service contract subject to the Law of Obligations, and those who are employed for a limited period of time with limited employment contracts are not eligible to receive severance pay. In addition to this, according to the provision regulating the severance pay, terminating the employment contract for one’s own desire within one year from the marriage date of the woman entitles the severance pay. The aim of our work is to question whether these different treatments are contrary to the equality principle of the Constitution and Turkey’s international legal obligations or not.
Abstract: Law No. 6701 on Turkey Human Rights and Equality Institution was published on the Official Gazette No. 29690 on 20 April 2016 and entered into force. Law No. 6701 not only specifies the organizational structure and operating bases of the Turkey Human Rights and Equality Institution, but also introduces a number of regulations in respect of the principle of non-discrimination and equality. This law aims to fulfil the obligations of Turkey with regard to international law, to prevent unequal treatment and discrimination, and to establish a Human Rights Institution that will comply with the Paris Principles specified by the United Nations General Assembly. The ratione materiae of Law No. 6701 has been widely considered when the international conventions that Turkey is a party to are conceived. The current Article 14 of the old Labor Law regulates the provisions of severance pay. In accordance with the relevant provisions, only those who are eligible to receive severance indemnity are employees who are subject to the Labor Law. Those who are employed under a service contract subject to the Law of Obligations, and those who are employed for a limited period of time with limited employment contracts are not eligible to receive severance pay. In addition to this, according to the provision regulating the severance pay, terminating the employment contract for one’s own desire within one year from the marriage date of the woman entitles the severance pay. The aim of our work is to question whether these different treatments are contrary to the equality principle of the Constitution and Turkey’s international legal obligations or not.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kıdem Tazminatı, TİHEK, İş Kanunu kapsamı, İş Kanunu İstisnası, Ayrımcılık, Severance Pay, Labor Law Content, Labor Law Exceptions, Discrimination
Kaynak
Türkiye Barolar Birliği Dergisi
