Examining the issue of essence and the concept of ecstasy in singularity and community in relation to acting
Yükleniyor...
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ABSTRACT: This thesis aims to discuss the relationship between theatre acting and the ideas of community and singularity. In the first chapter, I will draw from Nancy, Blanchot, and Agamben’s thoughts on the subject of essences and combine and analyze my findings within the context of acting. If having an essence implies owning, possessing a form of being, refusing to let it go, obstructing any possible change; or if it implies having been attributed a particular property or identity, then this type of ownership/possession is incompatible with the idea of community that I intend to highlight; it also has the effect of reducing the actors’ common creative space, their range of possibilities. My claim is that actors hold the potential to change and transform because they refuse to own any property as a part of their essence. This allows them to open up towards others –that is anyone who can be considered their “stage partners.” Refusing to reduce things into a set of essences; refusing to impart immanence to beings; refusing to ignore the distinctions and particularities; and refusing to define the multiplicity of beings through active/passive recognition relationships and through attributed identities they assumed to have, leads to progress along with and despite the presence of the unknown into the possibility of community and creative space. My third chapter will focus on the notion of ecstasy and a particular interpretation thereof. According to which, ecstasy can be seen as a way to step into the community which consists of singularities that are defined mainly by their interactions with others. Community manifests where Being shares a limit with others outside itself, out there, in the external world, where it opens itself up to contestation. Ecstasy is a waypoint, a source of inspiration for the creative process of the actors who explore the interspaces between bodies, atmospheres, and histories. Ultimately, I intend to combine philosophical views that are shaped around the ideas of community and singularity with those of dramaturgists and make a comparative, interactive reading between the two.
ÖZET: Bu tez, tekillik ve ortaklık kavramları etrafında şekillenen düşüncelerin oyunculuk ile ilişkisini tartışmayı planlamaktadır. İlk bölümde Nancy, Blanchot ve Agamben’in öz ile ilgili görüşlerine başvurulacak ve sonrasında öz meselesinin oyuncu için karşılığı araştırılacaktır. Öz, bir niteliği, bir oluşu sahiplenmek, ondan vazgeçmemek, bir tür dönüşüme değişime izin vermemekse veya bir başkası tarafından bir nitelik, bir oluş, bir kimlik oluş ile anılmaksa, bu tür bir sahiplenme hem ortaklık için engel teşkil etmekte, hem oyuncunun sahne partnerleriyle olan ilişkisinde oyun alanını küçültmekte, imkanlarını kısıtlamaktadır. Zira oyuncu, bir dönüşüm potansiyeli taşımaktadır; bedeninde hiçbir niteliği mülk edinmedikçe, sahne partnerlerine, bir başka deyişle kendinden başka olana doğru açılma imkânı bulmaktadır. Şey’ler özüne indirgenmediğinde, birbirine tabi kılınıp içkinlik atfedilmediğinde, aynılaştırılıp farklılıklar yok sayılmadığında veya kimlik-oluşlar üzerinden bir tanıma/tanınma ilişkisine dönüştürülmediğinde, bilinemez olan ile birlikte, bilinemez olana rağmen ilerleme, hem oyuncunun yaratıcı alanı, hem ortaklığa açılan bir alandır. Üçüncü bölümde ise, kendinden başka olan ile ilişki içerisinde kurulacak bir tekilliğin ve ancak ve ancak tekilliklerden oluşabilecek bir ortaklığa açılmanın yolu olarak ele alınabilecek eks-stasis kavramı tartışılacaktır. Varlık’ın ancak kendi dışında, dışarıda, kendinden başka olan ile sınırını paylaştığı yerde, kendini tartışma alanına açtığı yerde, ortaklık bir imkân olarak belirmektedir. Bedenler arası, atmosferler arası, tarihler arası gezgin olan, ara-larını arayan, bir arabulucu olan oyuncunun kurmaca inşasında, eks-stasis bir ilham, yol gösterici bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu anlamda, tez, tekillik ve ortaklık kavramları etrafında şekillenen düşünceleri, çeşitli tiyatro teorisyenlerinin geliştirdiği düşüncelerle yan yana getirmeyi, birbirleriyle konuşturmayı amaçlamaktadır.
ÖZET: Bu tez, tekillik ve ortaklık kavramları etrafında şekillenen düşüncelerin oyunculuk ile ilişkisini tartışmayı planlamaktadır. İlk bölümde Nancy, Blanchot ve Agamben’in öz ile ilgili görüşlerine başvurulacak ve sonrasında öz meselesinin oyuncu için karşılığı araştırılacaktır. Öz, bir niteliği, bir oluşu sahiplenmek, ondan vazgeçmemek, bir tür dönüşüme değişime izin vermemekse veya bir başkası tarafından bir nitelik, bir oluş, bir kimlik oluş ile anılmaksa, bu tür bir sahiplenme hem ortaklık için engel teşkil etmekte, hem oyuncunun sahne partnerleriyle olan ilişkisinde oyun alanını küçültmekte, imkanlarını kısıtlamaktadır. Zira oyuncu, bir dönüşüm potansiyeli taşımaktadır; bedeninde hiçbir niteliği mülk edinmedikçe, sahne partnerlerine, bir başka deyişle kendinden başka olana doğru açılma imkânı bulmaktadır. Şey’ler özüne indirgenmediğinde, birbirine tabi kılınıp içkinlik atfedilmediğinde, aynılaştırılıp farklılıklar yok sayılmadığında veya kimlik-oluşlar üzerinden bir tanıma/tanınma ilişkisine dönüştürülmediğinde, bilinemez olan ile birlikte, bilinemez olana rağmen ilerleme, hem oyuncunun yaratıcı alanı, hem ortaklığa açılan bir alandır. Üçüncü bölümde ise, kendinden başka olan ile ilişki içerisinde kurulacak bir tekilliğin ve ancak ve ancak tekilliklerden oluşabilecek bir ortaklığa açılmanın yolu olarak ele alınabilecek eks-stasis kavramı tartışılacaktır. Varlık’ın ancak kendi dışında, dışarıda, kendinden başka olan ile sınırını paylaştığı yerde, kendini tartışma alanına açtığı yerde, ortaklık bir imkân olarak belirmektedir. Bedenler arası, atmosferler arası, tarihler arası gezgin olan, ara-larını arayan, bir arabulucu olan oyuncunun kurmaca inşasında, eks-stasis bir ilham, yol gösterici bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu anlamda, tez, tekillik ve ortaklık kavramları etrafında şekillenen düşünceleri, çeşitli tiyatro teorisyenlerinin geliştirdiği düşüncelerle yan yana getirmeyi, birbirleriyle konuşturmayı amaçlamaktadır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Tekillik, Cemaat, Tiyatro, Öz, Eks-stasis, Singularity, Community, Theatre, Essence, Ecstasy
