Childless by choice: a qualitative study on couples' experiences of marriage and voluntary childlessness
Yükleniyor...
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ABSTRACT: Voluntary childlessness is defined as a process in which individuals do not have a child and they intentionally choose to become childless. The numbers of individuals and couples who decide to remain childless have increased over time. For the Turkish context, based on the statistics of TÜIK (Turkish Statistical Institute), in 2020, 13.5% of households consists of only a wife and a husband without the presence of children (while ignoring cohabiting couples). Despite the growing number of childless individuals and couples, there is limited research how couples experience voluntary childlessness and how they negotiate this decision in their relationships. In the present study, the main aim is to understand the experiences of childfree couples. More specifically, their motivations and rationales behind this decision, experiences of being childfree and the effect of voluntary childlessness over their marital lives are explored. Five married childfree couples were recruited for the present study. The mean age of the participants was 34 (from the age of 25 to 47) and the mean duration of marriages was 5 (from 2 years to 8 years). Semi-structured interviews were conducted with each partner individually through online channels, and they took approximately 90 minutes to complete. Based on the thematic analysis of the interviews, four main themes were identified, namely a) meanings of having a child, b) decision making process, c) marital functioning and d) facing societal norms. The findings demonstrated that childfree couples perceived negative aspects (e.g. loss of autonomy) of having children as well as acknowledging its positive aspects (e.g. being as a unique experience). These perceptions were influential in their decision making process as a couple and as individuals. In addition, while making a tentative decision and reflecting on it as couples, there was consensus among partners and direct communication in which they shared their opinions about having children openly. The childfree participants were satisfied with their marital lives based on its unique aspects (e.g., sense of togetherness and strong communication). As being a minority group, they face with some societal norms, experienced a sense of being different from society and develop strategies to cope with those norms. The results of the study are expected to inform the perspectives and practices of clinicians who work with childfree individuals and couples. Discussions of the findings in relation to the existing literature, limitations and suggestions for further studies are presented.
ÖZET: Gönüllü çocuksuzluk, bireylerin çocuk sahibi olmadığı ve bilinçli olarak çocuksuz kalmayı seçtikleri bir süreç olarak tanımlanmaktadır. Gönüllü çocuksuzluğa karar veren kişilerin ve çiftlerin sayısı zamanla artmıştır. Türkiye bağlamında, TÜİK'in (Türkiye İstatistik Kurumu) 2020 istatistiklerine göre, hanelerin %13,5'i çocuksuz olup evli olan bir kadın ve bir erkekten oluşmaktadır (birlikte yaşayan çiftler göz ardı edilerek). Çocuksuz bireylerin ve çiftlerin sayısının artmasına rağmen, çiftlerin gönüllü çocuksuzluğu nasıl deneyimledikleri ve ilişkilerinde bu kararı nasıl aldıkları konusunda sınırlı sayıda araştırma bulunmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, çocuksuz çiftlerin gönüllü çocuksuzluğa ilişkin deneyimlerini anlamaktır. Daha spesifik olarak, bu kararın arkasındaki motivasyonları, çocuksuz olma deneyimlerini ve gönüllü çocuksuzluğun evlilik yaşamlarına etkisi araştırılmaktadır. Bu çalışma için beş evli ve çocuksuz çiftle görüşmeler yapılmıştır. Katılımcıların ortalama yaşı 34 (25-47 yaş arası) ve ortalama evlilik süresi 5 yıldır (2-8 yaş arası). Yarı yapılandırılmış görüşmeler, çevrimiçi kanallar aracılığıyla çiftlerden her biriyle ayrı ayrı görüşülerek gerçekleştirilmiştir ve görüşmeler yaklaşık 90 dakika sürmüştür. Tematik analize dayalı olarak, a) çocuk sahibi olmanın anlamı, b) karar verme süreçleri, c) evlilik işleyişi ve d) toplumsal normlarla yüzleşme isimli dört ana tema belirlenmiştir. Bulgular, gönüllü çocuksuz çiftlerin, çocuk sahibi olmanın hem olumsuz yönleri (örneğin, özerklik kaybı), hem de olumlu yönleri (örneğin, benzersiz bir deneyim olması) üzerine düşündüğünü göstermiştir. Bu düşünceler hem çift olarak hem de bireysel olarak karar verme sürecinde etkili olmuştur. Buna ek olarak, gönüllü çocuksuzluk kararı alınırken ve bu karar üzerine düşünülürken, eşlerin kendi aralarında çocuk sahibi olma konusundaki görüşlerini açık bir şekilde paylaştıkları ve bu konuda fikir birliği sağladıkları görülmüştür. Gönüllü çocuksuz katılımcılar, evliliklerinin önemli gördükleri yönlerine (örneğin, birliktelik duygusu ve güçlü iletişim) dayalı olarak evlilik hayatlarından memnun olduklarını belirtmiştir. Katılımcılar, azınlık bir grup olarak bazı toplumsal normlarla karşılaşmakta, toplumdan farklı olma hissini deneyimlemekte ve bu normlarla başa çıkmak için stratejiler geliştirmektedirler. Bu çalışmanın sonuçlarının gönüllü çocuksuz bireyler ve çiftlerle çalışan klinisyenlere yaklaşım ve uygulamalarını geliştirecek doğrultuda bilgi vermesi beklenmektedir. Bulgular mevcut literatür bağlamında tartışılmış, çalışmanın sınırlılıkları ve sonraki araştırmalar için öneriler sunulmuştur.
ÖZET: Gönüllü çocuksuzluk, bireylerin çocuk sahibi olmadığı ve bilinçli olarak çocuksuz kalmayı seçtikleri bir süreç olarak tanımlanmaktadır. Gönüllü çocuksuzluğa karar veren kişilerin ve çiftlerin sayısı zamanla artmıştır. Türkiye bağlamında, TÜİK'in (Türkiye İstatistik Kurumu) 2020 istatistiklerine göre, hanelerin %13,5'i çocuksuz olup evli olan bir kadın ve bir erkekten oluşmaktadır (birlikte yaşayan çiftler göz ardı edilerek). Çocuksuz bireylerin ve çiftlerin sayısının artmasına rağmen, çiftlerin gönüllü çocuksuzluğu nasıl deneyimledikleri ve ilişkilerinde bu kararı nasıl aldıkları konusunda sınırlı sayıda araştırma bulunmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, çocuksuz çiftlerin gönüllü çocuksuzluğa ilişkin deneyimlerini anlamaktır. Daha spesifik olarak, bu kararın arkasındaki motivasyonları, çocuksuz olma deneyimlerini ve gönüllü çocuksuzluğun evlilik yaşamlarına etkisi araştırılmaktadır. Bu çalışma için beş evli ve çocuksuz çiftle görüşmeler yapılmıştır. Katılımcıların ortalama yaşı 34 (25-47 yaş arası) ve ortalama evlilik süresi 5 yıldır (2-8 yaş arası). Yarı yapılandırılmış görüşmeler, çevrimiçi kanallar aracılığıyla çiftlerden her biriyle ayrı ayrı görüşülerek gerçekleştirilmiştir ve görüşmeler yaklaşık 90 dakika sürmüştür. Tematik analize dayalı olarak, a) çocuk sahibi olmanın anlamı, b) karar verme süreçleri, c) evlilik işleyişi ve d) toplumsal normlarla yüzleşme isimli dört ana tema belirlenmiştir. Bulgular, gönüllü çocuksuz çiftlerin, çocuk sahibi olmanın hem olumsuz yönleri (örneğin, özerklik kaybı), hem de olumlu yönleri (örneğin, benzersiz bir deneyim olması) üzerine düşündüğünü göstermiştir. Bu düşünceler hem çift olarak hem de bireysel olarak karar verme sürecinde etkili olmuştur. Buna ek olarak, gönüllü çocuksuzluk kararı alınırken ve bu karar üzerine düşünülürken, eşlerin kendi aralarında çocuk sahibi olma konusundaki görüşlerini açık bir şekilde paylaştıkları ve bu konuda fikir birliği sağladıkları görülmüştür. Gönüllü çocuksuz katılımcılar, evliliklerinin önemli gördükleri yönlerine (örneğin, birliktelik duygusu ve güçlü iletişim) dayalı olarak evlilik hayatlarından memnun olduklarını belirtmiştir. Katılımcılar, azınlık bir grup olarak bazı toplumsal normlarla karşılaşmakta, toplumdan farklı olma hissini deneyimlemekte ve bu normlarla başa çıkmak için stratejiler geliştirmektedirler. Bu çalışmanın sonuçlarının gönüllü çocuksuz bireyler ve çiftlerle çalışan klinisyenlere yaklaşım ve uygulamalarını geliştirecek doğrultuda bilgi vermesi beklenmektedir. Bulgular mevcut literatür bağlamında tartışılmış, çalışmanın sınırlılıkları ve sonraki araştırmalar için öneriler sunulmuştur.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Voluntary Childlessness, Motivations, Decision-Making Process, Marital Adjustment, Societal Norms, Gönüllü Çocuksuzluk, Motivasyonlar, Karar Verme Süreçleri, Evlilik Uyumu, Toplumsal Normlar
