Preparing education for the climate crisis: critical overview of national K-12 climate change education policy in Turkey based on key informants' opinions
Yükleniyor...
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ABSTRACT: The scope of this thesis is K-12 formal education in Turkey. I aimed to shed light on the current state of CCE policies in Turkey and the outstanding shortfalls by analysing education policy documents and discussing the views of key informants. I conducted a literature review, desk research, a descriptive education policy analysis, and in-depth interviews with key informants. I discussed the preparedness of the Turkish K-12 formal education system for the climate crisis and analysed whether the public administration in Turkey is able to prepare a consistent CCE policy that aims for urgent action. I examined Turkey’s climate policy in relation to K-12 formal education, the prevailing and potential impacts of the climate crisis on K-12 formal education, the actions required to strengthen K12 formal education policies against the climate crisis and necessary policies to reduce the effect of K-12 formal education on the climate crisis. The climate crisis is an ecosocial crisis. Therefore, I preferred climate change education, ecosocial policy, and the political ecologies of education for the theoretical framework. This thesis unearthed that the lack of an effective and ecological justice-based climate policy in Turkey impacts climate change education policies. Climate change education is carried out primarily by non-governmental organisations to the extent that there is funding. Studies on CCE in Turkey mainly focus on the curricula, public awareness, the perceptions, knowledge, attitudes and behaviour of students or teachers. Holistic climate change education is urgently required, and active participation of students and teachers should be ensured while developing and implementing climate change education. Besides curriculum studies, research on infrastructure transformation is needed. Besides the climate crisis, policymakers should also consider the biodiversity crisis. National, regional and local climate change education strategies and action plans are needed. Decisionmakers should put effort on reducing the impacts of formal education on the climate crisis and adapting formal education settings to the impacts of the climate crisis.
ÖZET: Bu tezin kapsamı Türkiye’de yükseköğretim öncesi örgün eğitimdir. İklim değişikliği eğitiminin mevcut durumu ve bu kapsamdaki ihtiyaçlar, üst politika dokümanları ile iklim krizini izleyen bireylerin görüşleri çerçevesinde analiz edilmiştir. Araştırma için literatür taraması, masabaşı araştırma, betimsel eğitim politikası analizi, çevrimiçi yarı yapılandırılmış derinlemesine mülakat yapılmıştır. Örgün eğitimde iklim krizinin etkilerine ne kadar hazır olunduğu ve kamu idaresinin örgün eğitimi iklim krizinin etkilerine karşı nasıl hazırlayabileceği tartışılmıştır. İklim krizini izleyen farklı bireylerle Türkiye’nin iklim politikası, iklim krizinin örgün eğitime mevcut ve olası etkileri, örgün eğitimin iklim krizine karşı güçlenmesi ve örgün eğitimin iklim krizine etkilerinin azaltılması için yapılması gerekenler değerlendirilmiştir. İklim krizi ekososyal bir krizdir. Teorik çerçeve için iklim değişikliği eğitimi, ekososyal politika ve eğitimin politik ekolojisi alanlarından yararlanılmıştır. Türkiye’nin etkili bir iklim politikasının olmamasının iklim değişikliği eğitimi politikalarına da yansıdığı, iklim değişikliği eğitiminin ağırlıkla sivil toplum örgütleri tarafından finansman olduğu ölçüde yürütüldüğü, çalışmaların müfredat düzenleme, farkındalığın belirlenmesi ve artırılması ağırlıklı olduğu, iklim krizine ve krizin eğitime etkilerine yönelik bilginin, bilgiye erişimin ve becerilerin sınırlı olduğu anlaşılmıştır. Bu ve benzeri nedenler örgün eğitimin iklim krizine karşı kırılganlığını ve çocukların eğitim haklarının engellenmesi riskini arttırmaktadır. Eğitimin tüm kademelerinde çocukların ve öğretmenlerin etkin katıldığı bütünsel iklim değişikliği eğitimi acil gereksinimdir. İklim değişikliği eğitimine yönelik müfredat çalışmalarının yanı sıra altyapısal düzenleme çalışmaları da yürütülmelidir. Örgün eğitimi iklim krizine karşı güçlendirirken biyolojik çeşitlilik krizi de dikkate alınmalıdır. Ulusal, bölgesel ve yerel strateji ve eylem planları geliştirilmeli, örgün eğitimin iklim krizine ve iklim krizinin örgün eğitime etkisinin azaltılmasına yönelik acil politika tedbirleri hayata geçirilmelidir.
ÖZET: Bu tezin kapsamı Türkiye’de yükseköğretim öncesi örgün eğitimdir. İklim değişikliği eğitiminin mevcut durumu ve bu kapsamdaki ihtiyaçlar, üst politika dokümanları ile iklim krizini izleyen bireylerin görüşleri çerçevesinde analiz edilmiştir. Araştırma için literatür taraması, masabaşı araştırma, betimsel eğitim politikası analizi, çevrimiçi yarı yapılandırılmış derinlemesine mülakat yapılmıştır. Örgün eğitimde iklim krizinin etkilerine ne kadar hazır olunduğu ve kamu idaresinin örgün eğitimi iklim krizinin etkilerine karşı nasıl hazırlayabileceği tartışılmıştır. İklim krizini izleyen farklı bireylerle Türkiye’nin iklim politikası, iklim krizinin örgün eğitime mevcut ve olası etkileri, örgün eğitimin iklim krizine karşı güçlenmesi ve örgün eğitimin iklim krizine etkilerinin azaltılması için yapılması gerekenler değerlendirilmiştir. İklim krizi ekososyal bir krizdir. Teorik çerçeve için iklim değişikliği eğitimi, ekososyal politika ve eğitimin politik ekolojisi alanlarından yararlanılmıştır. Türkiye’nin etkili bir iklim politikasının olmamasının iklim değişikliği eğitimi politikalarına da yansıdığı, iklim değişikliği eğitiminin ağırlıkla sivil toplum örgütleri tarafından finansman olduğu ölçüde yürütüldüğü, çalışmaların müfredat düzenleme, farkındalığın belirlenmesi ve artırılması ağırlıklı olduğu, iklim krizine ve krizin eğitime etkilerine yönelik bilginin, bilgiye erişimin ve becerilerin sınırlı olduğu anlaşılmıştır. Bu ve benzeri nedenler örgün eğitimin iklim krizine karşı kırılganlığını ve çocukların eğitim haklarının engellenmesi riskini arttırmaktadır. Eğitimin tüm kademelerinde çocukların ve öğretmenlerin etkin katıldığı bütünsel iklim değişikliği eğitimi acil gereksinimdir. İklim değişikliği eğitimine yönelik müfredat çalışmalarının yanı sıra altyapısal düzenleme çalışmaları da yürütülmelidir. Örgün eğitimi iklim krizine karşı güçlendirirken biyolojik çeşitlilik krizi de dikkate alınmalıdır. Ulusal, bölgesel ve yerel strateji ve eylem planları geliştirilmeli, örgün eğitimin iklim krizine ve iklim krizinin örgün eğitime etkisinin azaltılmasına yönelik acil politika tedbirleri hayata geçirilmelidir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
İklim Değişikliği Eğitimi, İklim Krizi, İklim Eğitimi, Eğitim Politikası, Ekososyal Politika, Climate Change Education, Climate Crisis, Climate Education, Education Policy, Ecosocial Policy
