Türkiye’de ulusal kimliği yeniden tanımlama yolunda özcülük, çokkültürlülük ve kültürlerarası eğitim

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2016

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Eğitim Bilim Toplum

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Özet: Türkiye son yıllarda milli kültür, eğitim ve vatandaşlık bağının yeniden kurgulanmasını gerektiren gelişmelere sahne olmaktadır. Örneğin, farklı gruplar kendi dillerinin, kültürlerinin ya da mezheplerinin siyaset ve eğitimde eşit düzeyde temsil edilmesini talep etmektedir. Milli Eğitim Bakanlığı ise, Kurmanci, Zazaki, Abazaca ve Lazca gibi derslerin seçmeli olarak müfredata dâhil edilmesi örneğinde olduğu gibi çeşitli reformlarla talepleri karşılamaya çalışmaktadır. Eğitimde farklı etnik grupların tanınması yönündeki bu adımlara rağmen ders kitaplarındaki ulusal/kolektif kimlik anlatısının hâlâ özcü ve farklılıkları dışlayıcı bir milli kültür tanımı üzerinden kurgulandığı görülmektedir. Türkiye’deki farklı gruplarda ortak bir aidiyet duygusu yaratılabilmesi ve toplumsal barışın güçlendirilmesi için öncelikle eğitimdeki özcü milli kültür anlayışının sorgulanması ve yeniden tanımlanması gerekmektedir. Bu çalışma, Türkiye’de kolektif kimliği yeniden tanımlama yolundaki özcülük sorununu ders kitapları özelinde ele almaktadır. Yazının temel tezi, ders kitaplarının özcü bir kültür ve kimlik anlayışıyla yazıldığı, bu durumun toplumsal barışın önünde bir engel oluşturduğu, dolayısıyla ders kitaplarının çoğulcu bir vatandaşlık anlayışına kapı aralayacak şekilde yenilenmesi gerektiğidir. Bu tez, Ders Kitaplarında İnsan Hakları 3 araştırmasının verileri ışığında tartışılmaktadır. Sonrasında ise İngiltere ve Almanya’daki ders kitaplarından örnekler temelinde kültürlerarası bir eğitim perspektifinin nasıl geliştirilebileceğine dair öneriler getirilmektedir.
Abstract: Recent political and social developments in Turkey require re-formulating the link between the national culture, education and citizenship. Different groups demand an equal representation of their languages, religious beliefs and cultures in politics and education. The government aims to meet these demands through some reforms such as the inclusion of Kurmanci, Zazaki, Abhaza and Laz languages as elective courses into the curriculum. Despite these reforms, the narrative of national/collective identity in Turkey’s textbooks is still based on an essentialist and exclusivist notion of national culture. Creating a sense of belonging and a culture of peace requires a critical examination of this essentialist approach to national culture as well as an attempt to redefine the collective identity. The present study explores the problem of essentialism in textbooks in the way to developing a new sense of collective identity in Turkey. The study argues that essentialist definition of culture and identity promoted by current textbooks constitutes an important impediment for achieving social peace and thus the textbooks need to rewritten to empower a pluralist notion of citizenship. The study uses the data collected in Human Rights in Textbooks Projects III. It also presents some suggestions in order to develop an intercultural educational perspective on the basis of examples from the British and German textbooks.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Çokkültürlülük, kültürlerarası eğitim, milli kültür, ulusal kimlik, özcülük, vatandaşlık, ders kitapları, Multiculturalism, intercultural education, national culture, national identity, essentialism, citizenship, textbooks

Kaynak

Eğitim Bilim Toplum

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye