Yazar "Konak Hekimci, Demet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Otizm spektrum bozukluğu olan ve tipik gelişen çocukların beslenme davranışlarının karşılaştırılması ve ailelerinin beslenme bilgi düzeylerinin incelenmesi
    (İstanbul Bilgi Üniversitesi, 2023) Konak Hekimci, Demet; Demirel, Birsen
    ÖZET: Bu çalışmada, otizm spektrum bozukluğu olan ve tipik gelişen çocukların beslenme davranışlarını karşılaştırılması ve ebeveynlerinin beslenme bilgi düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma Balıkesir ilinde yaşayan 3-6 yaş arasında 69 (33 otizm tanısı almış, 36 tipik gelişim gösteren) katılımcı ve bu çocukların ebeveynleri ile yürütülmüştür. Araştırmada kullanılan anket formunda çocuklara ve ebeveynlerine ait demografik bilgiler, çocukların beslenme davranışlarını saptamak amacıyla ‘Çocuklarda Yeme Davranışı Anketi’ (ÇYDA) ölçeği, besin tüketim sıklığı formu ve ebeveynlerinin beslenme bilgi düzeylerini belirlemek amacıyla ‘Yetişkinler İçin Beslenme Bilgi Düzeyi’ (YETBİD) ölçeği kullanılmıştır. Otizm tanısı almış 33 çocuğun %21.2’si kız, %78.8’i erkektir (p<0.05). Otizmli çocukların ara öğün tüketiminin tipik gelişen çocuklara kıyasla daha az olduğu saptanmış ve fark önemli bulunmuştur (p<0.05). Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklarda %69.7 oranında sevdiği besini tüketemeyince sinir atağı yaşama durumu gözlenerek tipik gelişen çocuklardan daha yüksek orana sahip oldukları saptanmıştır (p<0.05). Otizmli çocukların %81.8’inin yemek seçtiği saptanmıştır (p<0.05). Tipik gelişen çocukların %2.8’i bağırsak problemi yaşarken otizmli çocukların %45.5’i bağırsak problemi yaşamaktadır (p<0.05). Çocuklarda Yeme Davranışı Anketi ölçeği sonucunda otizmli çocukların daha fazla duygusal aşırı yeme davranışı sergilediği saptanmıştır (p<0.05). Tipik gelişen çocukların ebeveynlerinin eğitim düzeyi otizmli çocukların ebeveynlerine kıyasla daha yüksektir (p<0.05). Beslenme ve sağlık arasındaki ilişki sorgulandığında tipik gelişim gösteren çocukların ebeveynleri daha yüksek puan aldığı gözlenmiştir (p<0.05). Çalışma sonucunda otizmli çocukların tipik gelişim gösteren akranlarına kıyasla beslenme konusunda daha çok problem yaşadıkları ve ailelerinin beslenme konusundaki bilgilerinin daha az olduğu saptansa da bu konuda daha büyük kapsamlı yapılacak destekleyici çalışmalara ihtiyaç vardır.