YARGITAY 12. CEZA DAİRESİ’NİN MAKUL SÜREDE SERBEST BIRAKILMA HAKKININ İHLALİ NEDENİYLE CMK M. 141/1(D) BAĞLAMINDA AÇILAN TAZMİNAT DAVALARI İLE İLGİLİ İÇTİHADININ DEĞERLENDİRİLMESİ
Küçük Resim Yok
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Tutuklulukta makul süre ile ilgili CMK m. 141/1(d)’de öngörülen tazminat davasının kapsamı ve koşulları, gerek bireysel başvurumercileri olan Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ve Anayasa Mahkemesi gerekse de Yargıtay tarafından bireysel başvuru merceğindenyorumlanmaktadır. Bu yaklaşım çerçevesinde, makul sürede serbestbırakılma hakkı yönünden yapılan başvurularda, Avrupa Mahkemesi’nin bazı çok önemli ve istisnai kararları dışında ağırlıklı olarak, öncelikle CMK m. 141’de öngörülen tazminat davası yolunun tüketilmesi zorunlu görülmektedir, hatta asıl davanın henüz sonuçlanmadığı durumlarda dahi öncelikle bu yol tüketilmesi aranmaktadır. Bu çalışma, böyle bir yorumun ceza muhakemesinin temel prensipleri ile bağdaşmadığını ve bir dizi soruna neden olduğunu savunmaktadır. Bu bağlamda, öncelikle CMK m. 141’de düzenlenen tazminat davasının anayasal ve yasal dayanakları üzerinde durulacak, daha sonra tazminat davasına ilişkin güncel içtihadın nasıl ortaya çıktığı değerlendirilecektir. Son bölümde makul sürede serbest kalma hakkı değerlendirilerek, makul sürede serbest kalma hakkının ihlali ile ilgili davalarda, CMK m. 141/1(d) bağlamında, incelemenin konusu ve kapsamı değerlendirilecektir. Bu bölümün ardından, çalışmanın temel tezleri bağlamında tazminat davasına ilişkin 12. Ceza Dairesi’nin geliştirdiği içtihat eleştirel bir biçimde ele alınacaktır
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Suç ve Ceza
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
13
Sayı
4
