KİRAYA VERENİN ON YILLIK UZAMA SÜRESİ SONUNDA BİLDİRİM İLE KİRA SÖZLEŞMESİNİ SONA ERDİRMESİ: HUKUK VE EKONOMİ PERSPEKTİFİNDEN BİR İNCELEME
Küçük Resim Yok
Tarih
2015
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Türk Borçlar Kanunu, Kira Hukukuna dair muhtelif yenilikler öngörmektedir. Bunlardan birisi, kiraya verenin on uzama yılı sonunda, herhangi bir neden göstermeksizin kira sözleşmesinin sonlandırma imkânı öngören 347. madde hükmüdür. Bu hüküm uygulamada bazı sorunlar doğurmuş, doktrinde de tartışma konusu yapılmıştır. Bu tartışmalardan biri, on yıllık sürenin ne zaman başlayacağını, diğeri bu hükmün emredicilik vasfını konu almaktadır. Bu çalışmada, Türk Borçlar Kanunu ile hayatımıza giren bu hükmü, hukuk ve ekonomi perspektifinden inceleyeceğiz. Amacımız, eğer varsa, hükmün iktisadi açıdan ratio legisini ortaya çıkarmak ve bu tartışmalara ekonomik etkinliği temel alan bir hukuk politikası ile katkı sağlamaktır. Bunu yaparken doğal olarak Kira Hukukunda kiracıyı koruyan bazı hükümlerin varlık nedenlerini ve 347. madde ile gelen bu istisna hükmünün konumunu ele alacağız. Bu şekilde istisna hükmünün etkin olup olmadığını ve hangi hallerde etkin olabileceğini inceleyeceğiz. Yine yerindeliğini tartışacağımız bir başka konu, Yürürlük Kanununda yer alan geçiş hükümleridir. Ekonomik açıdan yapacağımız bu incelemenin, Kira Hukukundaki bu hükümlere başka bir açıdan yaklaşmanın mümkün olduğunu göstereceğini umuyoruz.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Legal Hukuk Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
13
Sayı
151
