The effects of childhood adversity and benevolent childhood experiences on adult resilience
Küçük Resim Yok
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bilgi Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Çocukluk çağındaki olumsuz yaşantılar, yetişkinlikte fiziksel ve ruhsal sağlık problemleriyle ilişkilendirilmiştir. Buna karşılık, çocukluk çağındaki olumlu yaşantılar ise, yetişkinlikteki psikolojik dayanıklılığı artıran faktörler olarak, çocukluk çağındaki olumsuz yaşantılara rağmen daha pozitif sonuçlar ile ilişkilendirilmiştir. Literatürde çocukluktaki olumlu yaşantılar ile yetişkinlikteki psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişkiyi direkt olarak, özellikle de çocukluktaki olumsuz yaşantılar çerçevesinde araştıran bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışma, çocukluktaki olumsuz yaşantılar, çocukluktaki olumlu yaşantılar ve yetişkinlikteki psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişkileri ve çocukluktaki olumlu yaşantıların, çocukluktaki olumsuz yaşantılar ile yetişkinlikteki psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişkideki olası düzenleyici rolünü araştırmıştır. Çocukluk Çağı Travmaları Anketi (CTQ-33), Çocukluk Çağı Olumlu Yaşantılar Ölçeği (BCEs), Yetişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği (RSA) ve Demografik Bilgi Formu'nu içeren çevrimiçi bir anket aracılığıyla 535 katılımcıdan toplanan veriler analiz edilmiştir. Yetişkinlikteki psikolojik dayanıklılığın, çocukluktaki olumsuz yaşantılar ile negatif yönde, çocukluktaki olumlu yaşantılar ile ise pozitif yönde ilişkili olduğu, her ikisinin de yetişkinlikteki psikolojik dayanıklılığın önemli yordayıcıları olduğu ve birbirlerinden bağımsız yollarla yetişkinlikteki psikolojik dayanıklılığa etki ettikleri görülmüştür. Çocukluktaki olumlu yaşantıların, çocukluktaki olumsuz yaşantılar ve yetişkinlikteki psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişkide düzenleyici bir rol oynadığına yönelik kanıt bulunamamıştır. Bu bulgular, çocukluktaki olumlu yaşantıların yetişkinlikteki psikolojik dayanıklılığa katkıda bulunduğunu ve bireysel ve toplumsal düzlemde müdahaleler için önemli hedefler olabileceklerini göstermektedir.
Childhood adversity has been consistently linked with poorer health and mental health outcomes in adulthood. In contrast, benevolent childhood experiences are factors that promote resilience, and they have been linked to improved outcomes, even in the face of adversity. However, no studies exist that investigate the relationship between benevolent childhood experiences and resilience in adulthood directly, specifically against a context of childhood adversity. This study investigated the associations between childhood adversity, benevolent childhood experiences, and resilience in adulthood and whether benevolent childhood experiences moderated the relationship between childhood adversity and resilience in adulthood in a non-clinical sample. Data was collected via an online survey that included the Revised and Expanded Turkish Childhood Trauma Questionnaire (CTQ-33), the Benevolent Childhood Experiences (BCEs) Scale, the Resilience Scale for Adults (RSA) and the Demographic Information Form from 535 participants was analyzed. Resilience in adulthood was negatively associated with childhood adversity and positively associated with benevolent childhood experiences; both were significant predictors of resilience in adulthood. Despite both main effects, no interaction effect was found for benevolent childhood experiences and childhood adversity. These findings suggest that benevolent childhood experiences and childhood adversity operate through independent pathways on resilience in adulthood. Thus, benevolent childhood experiences are promising targets for individual and community-level interventions.
Childhood adversity has been consistently linked with poorer health and mental health outcomes in adulthood. In contrast, benevolent childhood experiences are factors that promote resilience, and they have been linked to improved outcomes, even in the face of adversity. However, no studies exist that investigate the relationship between benevolent childhood experiences and resilience in adulthood directly, specifically against a context of childhood adversity. This study investigated the associations between childhood adversity, benevolent childhood experiences, and resilience in adulthood and whether benevolent childhood experiences moderated the relationship between childhood adversity and resilience in adulthood in a non-clinical sample. Data was collected via an online survey that included the Revised and Expanded Turkish Childhood Trauma Questionnaire (CTQ-33), the Benevolent Childhood Experiences (BCEs) Scale, the Resilience Scale for Adults (RSA) and the Demographic Information Form from 535 participants was analyzed. Resilience in adulthood was negatively associated with childhood adversity and positively associated with benevolent childhood experiences; both were significant predictors of resilience in adulthood. Despite both main effects, no interaction effect was found for benevolent childhood experiences and childhood adversity. These findings suggest that benevolent childhood experiences and childhood adversity operate through independent pathways on resilience in adulthood. Thus, benevolent childhood experiences are promising targets for individual and community-level interventions.
Açıklama
Lisansüstü Programlar Enstitüsü, Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
Anahtar Kelimeler
Psikoloji, Psychology
