Yazar "Olcay, Sabri Serhan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Correlation Between Daily PM10, Nitrogen Dioxide, and Ozone Measurements with the Stringency Index in 15 Different Districts of a Big Metropolis
    (2023-09) Bostan, Pınar; Yavuz, Cavit Işık; Öztürk, Berker; Olcay, Sabri Serhan; Aykaç, Nilüfer
    OBJECTIVE: Studies have investigated the effects of lockdowns on air quality around the world and found that fine particulate matter and nitrogen dioxide concentrations decreased due to reduced human activity, while ozone concentrations increased. In this study, we aimed to evaluate the correlation between daily stringency index values of our country and daily PM10, nitrogen dioxide, and ozone measurements in different districts of Istanbul between March 1, 2020, and February 28, 2022. MATERIAL AND METHODS: Ministry of Environment and Urbanization and National Air Quality Monitoring Network data on Istanbul air quality monitoring stations were used. The analysis included 15 stations that can monitor at least 75% of the days in a year. PM 10, nitrogen dioxide, and ozone were the main pollutants analyzed. RESULTS: There was negative correlation between daily PM 10 measurements and daily stringency index values in 3 stations; there was positive correlation in 6 stations. Between daily stringency index values and daily nitrogen dioxide measurements, there was a negative correlation in 3 stations and a positive correlation in 1 station. The daily measurements of 1 station showed a negative correlation with the daily values of stringency index for both PM 10 and nitrogen dioxide. In 1 station, while PM10 measures were negatively correlated with stringency index, nitrogen dioxide measurements were positively correlated. CONCLUSION: This study showed that pandemic limitations could not improve Istanbul's air quality everywhere. For adequate evaluation of impact of the limitations on air quality, it may be more relevant to study the socioeconomic infrastructure of each living area, the sociospatial inequality, industrial employment, the number of households, the density of employee class, and so on with all influencing factors that could have contributed to these various changes.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Dünden Bugüne Ülkemizde Yapılan Dış Ortam Havakirliliği Sağlık Etkileri Araştırmaları
    (Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, 2022) Bostan, Pınar; Olcay, Sabri Serhan
    Ülkemizde havakirlililiği konusunda yapılan araştırmalar, 1960’lı yıllarda “Ankara’nın hava kirliliği” sorunu ile başlamış, daha sonra hava kirliliği sorununun diğer kentlere de yayılmasıyla yaygınlaşmıştır. 2000’li yıllara dek, daha çok tez çalışması veya kongre bildirisi şeklinde olan araştırmalar, sonraki yıllarda, kirleticilerin havayolu üzerine etkilerine dair daha spesifik araştırmalara evrilmiştir. Hava kirleticilerinin, solunum yolundaki epitel hücrelerine zarar vererek epitelde geçirgenliği arttırdığını ve inflamatuar hücre göçü, sitokinlerin artışı gibi bir dizi inflamatuar olaya yol açtığı gösterilmiştir. 2016 yılında Bodrum’da ortaokul ve lise öğrencilerinde çevre bilincinin belirlenmesini amaçlayan araştırmada; lise öğrencileri için "çok zararlı" olarak belirlenen ilk üç çevre sağlığı sorununun "sigara, santrallerden kaynaklanan hava kirliliği ve ozon tabakasının incelmesi" olduğu görülmüştür. 2020 yılına doğru kirleticilerin kalp ve akciğer hastalıklarında akut kötüleşme yaratmasının yanısıra, hastalıkların oluşumunda da doğrudan etkili olduğunu gösteren araştırmalar artış göstermiştir. 2021 yılında yayınlan iki makale, ulusal havakirliliği verilerimiz açısından çok önemli sonuçlar bildirmektedir. Kayıhan Pala ve arkadaşlarının “Türkiye'de PM2.5 kirleticisine uzun süre maruz kalmaya bağlı erken ölümler” başlıklı makalesinde, 2018 yılında Türkiye'de PM2.5 maruziyeti nedeniyle toplam 44.617 kişinin (%95 GA 29.882-57.709) erken öldüğü ortaya konmuştur. Ayrıca Aykaç ve Yasin’e ait başka bir araştırmada, Avrupa ülkelerinde kirleticiler açısından azalmalar söz konusu iken, 2016-2019 yılları arasında Türkiye'de partikül madde kaynaklı hava kirliliğinin belirgin bir şekilde gerilemediği aksine, bazı illerde hava kirliliğinin kalıcılık kazandığı tespit edilmiş ve bazı istasyonların, yetersiz ölçüm faaliyetleri nedeniyle hava kalitesi izlemede yetersiz kaldığı tespit edilmiştir. Dünya Sağlık Örgütü’nün 11 Mart 2020 tarihinde pandemi ilan etmesi ile birlikte, yüzyıla damgasını vuran Covid-19 pandemisinin hava kirliliği ile ilişkisini inceleyen makaleler, 2020 yılının ikinci yarısından itibaren ülkemizden de yayınlanmaya başlamıştır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Five-Year Analysis of Air Pollution in Istanbul Including Also the Impact of the COVID-19 Pandemic
    (2021) Aykaç, Nilüfer; Olcay, Sabri Serhan; Ozturk, Berker; Bostan, Pınar
    Objective: Particulate matter, sulfur dioxide, ozone, and nitrogen oxide compounds are the main air pollutants. The purpose of this research is to analyze the five-year air quality of Istanbul and examine the effect of movement restrictions due to the COVID-19 pandemic on pollutants. Method: The public data of the National Air Quality Observation Network has been utilized. The research has been conducted based on the five-year daily averages of PM10, NO2 , and NOxpollutants for Istanbul between 2016-2020. The data of stations which measured for 75% and more throughout the year has been used. The effect of lockdowns enforced due to COVID-19 was revealed by comparing data of pollutants from April and May of 2020 to the same period in 2019. Results: There were 12 stations between 2016-2018, and 39 stations in 2019 and 2020 which measured particulate matter and nitrogen oxide compounds. Only 9 stations reached the standard of measuring pollution for 75% and more throughout the year. The PM10, NO2 , and NOx levels measured by all the 9 stations between 2016-2020 are above the limit values set by the World Health Organization (WHO). The lockdowns in 2020 have not been helping improvements in air pollution issue. However, there have been regressions of 33.4%, 59.6%, and 52.6% in the overall average particulate matter, nitrogen oxide, and nitrogen dioxide concentrations during the lockdowns between 23-26 of April, 1-3 of May, and 23-26 of May, respectively. Conclusion: The air pollution issue in Istanbul has not improved in a meaningful and significant manner for the last five years. There is a significant deficiency in measuring traffic pollution. It has been found that two days long lockdowns and physical movement restrictions due to COVID-19 have significantly contributed to a significant regression in the overall concentration of air pollutants.