Çapan, AlişanNişancı, Hakan2025-02-062025-02-062021https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=tqUiYt63sTQLTpozMJ92Qt6kdf-dYb9Z76nuMKPpFNa_qQfqOEgMZXRPL_XMDbqohttps://hdl.handle.net/11411/9194Lisansüstü Programlar Enstitüsü, Kültür Yönetimi Ana Bilim DalıBeyoğlu'nun en genç sinemalarından olan Beyoğlu Sineması 2008 yılından itibaren kapanış duyuruları yapmaya başladı. 1989 yılında tam da dijital çağ öncesinde tarihi bir pasajda açılan sinema, 2000'li yılların başlarına kadar yükselişte olsa da 2008 yılında son yıllarda ödemlerini güçlükle yaptığını, zorlukla hayatta kaldığını duyurdu. 2008'deki kapanış duyurusunu 2012 yılının son günlerindeki duyuru ve onu da 2017 yılı duyurusu izledi. 2013 yılında bir demokratik toplum kuruluşunun çabaları olsa da asıl olarak bir vakfın ana sponsoru olduğu Başka Sinema adlı kuruluşun desteği ile sinema varlığını sürdürmüş. 2017 yılında ise hemen kapanış duyurusu sonrası bir sinema yazarının harekete geçmesi gerek sinema profesyonellerinden gerekse de "sıradan izleyicilerden" güçlü bir karşılık buldu. Merkezinde bir abone kartı olarak nitelendirilebilecek Beyoğlu Sineması kartı olan bir "sadakat programı" ile sinema varlığını sürdürdü. Bu tez bu denli genç bir kurumun yaşatılma çabası üzerinden tarihi olmayan, genç kurumların "kültürel değer" olarak tanımlanıp tanımlanamayacağı sorusuna yanıt bulmak istemektedir. Çalışmanın arayışında olduğu bir diğer yanıt da "dayanışmanın" bu tür kurumlar için bir koruma biçimi olup olmadığıdır. Söz konusu dayanışma faaliyetleri ile iki sezon ve iki takvim yılı geride kalmışken araştırma sorularına yanıt bulma arifesinde gerçekleşen küresel salgın bir yeniden gözden geçirmeyi gerektirdiğinden bu çalışma "sadakat programı" ile birlikte salgın sürecini de dikkate almıştır. Yanıtı aranan sorular kurumun tüm tarihi ile birlikte bir parçası olduğu Beyoğlu tarihi de gözetilerek, araştırma konusu yapılarak bulunmaya çalışılmıştır. Bu nedenle literatür taraması aynı zamanda bir tarihi araştırma olarak gerçekleşmiştir. Bu tarihi araştırma hem kurum öncesi Beyoğlu'nun tarihi hem de kurumun varlığını sürdürdüğü güncel tarih olarak düşünülmüştür. Literatür içerinde öne çıkan, çalışmanın bakış açısını da oluşturan David Harvey'in Asi Şehirler kitabı ve orada ele alınan iştirak (etkin katılım) ve müşterek (ortak alan) kavramlarıdır. Literartür taraması kültür, değer, kültürel değer kavramlarının yanı sıra hem sinema hem Beyoğlu hem de Beyoğlu Sineması üzerine yapılmıştır. Bunun yanında yüz yüze görüşmeler ve internet üzerinden yapılan anket çalışması da kullanılan yöntemlerdendir. Zamanın ruhunu anlamak için geçmiş dönem sosyal platformlar dikkatle incelenmiştir. Salgın süresince Beyoğlu Sineması'nın aynı zamanda bir başka "dayanışma" projesi olan haftalık e gazetesi 1989, kurumun sosyal medya hesapları ile birlikte iletişimin sürekli ve güncel olmasını sağlamıştır. Sonuçta kimi kurumların kurulduğundan daha eski zamanların dahi temsilcisi olabileceği, zamanla unutulsalar dahi etkin katılım ile bir ortak alan haline gelebileceği, yani yeniden kıymetlendirilebileceği sonucuna varılmıştır. Dayanışma gibi piyasa dışı kavramların da elbette tek koruma yöntemi olmasa da korumanın temeli olduğu sonucuna ulaşılmıştır.Beyoğlu Cinema, one of the youngest movie theatres in Beyoğlu, has started to make shutting down announcements since 2008. Although it was on the rise until the early 2000s, the theater, which was opened in a historical passage just before the digital age in 1989, announced that, it had difficulties making its payments and that it had barely survived in 2008. The 2008 announcement was followed by other announcements in the last days of 2012 and then in 2017. Despite the efforts given in 2013 by a democratic society NGO, the theater continued its existence mainly with the support of an organization called Başka Sinema which is supported by a foundation. In 2017, a screenwriter's act soon after the closing announcement received a strong response from both movie professionals and "ordinary audiences". The theater continued its existence with the Beyoğlu Cinema Card, basically a"loyalty program" which can be described as a subscription system. This thesis seeks to find an answer to the question of whether young institutions with no history could be defined as "cultural values" through the efforts given to them to keep them alive. Another "answer" the study seeks is whether "solidarity" is a form of protection for such institutions. While two seasons and two calendar years have passed with the solidarity activities and since the global epidemic that took place on the eve of finding answers to the research questions requires a new outlook, this study also takes into account the "loyalty program" along with the epidemic. The questions to be answered have been tried to be determined by considering the history of Beyoğlu, of which the institution is a part, along with its entire history, and by making it a research topic. For this reason, the literature review has also been carried out as a historical research. This historical research is considered as both the history of Beyoğlu before the theater established and the current history of the institution What stands out in the literature is David Harvey's book Rebel Cities, which also constitutes the perspective of the study, and the "effective participation" and "common space" concepts discussed in the book.The literature review has been made on the concepts of culture, value and cultural value, as well as on cinema, Beyoğlu and Beyoğlu Cinema. In order to understand the spirit of the times, social platforms of the past have been carefully examined. During the epidemic, the weekly e-newspaper "1989", which was also another "solidarity" project of Beyoğlu Cinema, ensured that the communication has been continuous and up-to-date, together with the social media accounts of the institution. As a result, it has been concluded that some institutions can be representatives of even older times than they were founded, and even if they are forgotten over time, they can become a common area with active participation, that is, they can be re-evaluated. It has been concluded that non-market concepts such as solidarity are of course not the only protection method, but they are the basis of protection.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessKamu YönetimiPublic AdministrationSahne ve Görüntü SanatlarıMaster Thesis1941698509