Sunar, DianeFidancı, Pınar Engin2024-07-182024-07-1820161300-4433https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/245473https://hdl.handle.net/11411/5466Bu makalede erken çocuklukta özgeciliğe ilişkin güncel çalışmalar gözden geçirilmekte ve ardından da erken çocuklukta özgeciliği 3, 4 ve 5 yaşlarındaki çocukların yardım etme, paylaşma ve bağış yapma becerileri ve istekleri bakımından incelemeyi amaçlayan bir araştırmanın raporu sunulmaktadır. Araştırmaya 178 okul öncesi çocuk katılmıştır. Bu çocuklar yaşlarına ve cinsiyetlerine göre eşleştirilmiş; paylaşma ve yardım etme imkanlarının doğal bir akış içinde ortaya çıktığı, yaşlarına uygun bir yapılandırılmış deney ortamı içinde eşleriyle etkileşimde bulundukları sırada videoya çekilmişlerdir. Sonuçlar, en küçük yaştaki çocukların bile (3 yaş) özgecil davranış gösterdiğini, fakat özgecil davranış gösteren çocukların ve bu çocukların özgecil eylemlerinin sayısının 4 ve 5 yaşlarında daha yüksek olduğunu göstermiştir. Paylaşma hem en yaygın özgecil davranış olmuş hem de daha erken yaşlarda yardım etme ve bağış yapma davranışına göre daha sık gözlemlenmiştir. Gözlemlenen durumun farklı bilişsel ve empatik gerekliliklerinin üzerinde durularak özgecil eylemlerin farklı türlerinin farklı gelişimsel seyirlerine dair muhtemel açıklamalar tartışılmıştır. Bu araştırmanın temel katkıları şöyle sıralanabilir: (1) farklı özgecil davranış türleri için farklı gelişimsel seyirlerin gözlemlenmesi; (2) 3 ve 5 yaşları arasında akranlara yönelik kendiliğinden ortaya çıkan (spontan) özgecil eylemlerin yaşa bağlı artışın gösterilmesi; (3) küçük yaştaki çocuklarda akranlara yönelik spontan olarak ortaya çıkan özgeciliğin araştırılmasında doğal, yapılandırılmış gözlemsel görevin (task) kullanılabilirliğinin gösterilmesi.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle44782624547331