Yılmaz, Zülfiye2021-08-102021-08-1020132147-1061https://hdl.handle.net/11411/3980https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/169564ÖZET: Özpınar/Türkiye davası, İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi’nin(İHAS) hedeflerinin gerçekleştirilmesinde Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun(HSYK) rolüne ilişkin İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi’nin(İHAM) verdiği önemli kararlardan birini simgeler. Özel yaşama saygı hakkı, etkili başvuru hakkı ve ayrımcılık yasağı kararda tartışılan önemli başlıklardan bazılarıdır. İHAM, “özel yaşam” kavramının profesyonel yaşamı dışlamadığını ve demokratik bir toplumda yargıçların İHAS Madde 8 korumasından yararlanacağını vurgulamıştır. İHAM’a göre, Türkiye, bağımsız ve tarafsız yargının sağlanması konusundaki meşru çıkarları ile yargıçların Sözleşme bağlamındaki hak ve özgürlükleri arasında gerekli dengeyi kuramamıştır.ABSTRACT: Ozpinar v. Turkey case symbolises one of the landmark judgments of the European Court of Human Rights(ECtHR) regarding the role of High Council for Judges and Prosecutors(HSYK) in accomplishing objectives of the European Convention on Human Rights(ECHR). Right to respect for private life, right to an effective remedy and prohibition of discrimination are the most important topics discussed in the decision. ECtHR reiterated that the notion of "private life" did not exclude professional activities and in a democratic society, judges are entitled to Article 8 protection. According to the ECtHR, Turkey has failed to provide the necessary balance between its interests related to an independent and impartial judiciary and the rights and freedoms of judges in the terms of the ECHR.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessHakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu (HSYK)yargı bağımsızlığı ve tarafsızlığıözel yaşama saygı hakkıetkili başvuru hakkıayrımcılık yasağıHigh Council for Judges and Prosecutors(HSYK)independence and impartiality of judiciaryright to respect for private liferight to an effective remedyprohibition of discriminationArticle169564