Çayır, Kenan2024-07-182024-07-1820161303-9202https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/323953https://hdl.handle.net/11411/5540Türkiye son yıllarda milli kültür, eğitim ve vatandaşlık bağının yeniden kurgulanmasını gerektirengelişmelere sahne olmaktadır. Örneğin, farklı gruplar kendi dillerinin, kültürlerinin ya damezheplerinin siyaset ve eğitimde eşit düzeyde temsil edilmesini talep etmektedir. Milli EğitimBakanlığı ise, Kurmanci, Zazaki, Abazaca ve Lazca gibi derslerin seçmeli olarak müfredatadâhil edilmesi örneğinde olduğu gibi çeşitli reformlarla talepleri karşılamaya çalışmaktadır.Eğitimde farklı etnik grupların tanınması yönündeki bu adımlara rağmen ders kitaplarındakiulusal/kolektif kimlik anlatısının hâlâ özcü ve farklılıkları dışlayıcı bir milli kültür tanımıüzerinden kurgulandığı görülmektedir. Türkiye’deki farklı gruplarda ortak bir aidiyet duygusuyaratılabilmesi ve toplumsal barışın güçlendirilmesi için öncelikle eğitimdeki özcü milli kültüranlayışının sorgulanması ve yeniden tanımlanması gerekmektedir. Bu çalışma, Türkiye’dekolektif kimliği yeniden tanımlama yolundaki özcülük sorununu ders kitapları özelinde elealmaktadır. Yazının temel tezi, ders kitaplarının özcü bir kültür ve kimlik anlayışıyla yazıldığı,bu durumun toplumsal barışın önünde bir engel oluşturduğu, dolayısıyla ders kitaplarınınçoğulcu bir vatandaşlık anlayışına kapı aralayacak şekilde yenilenmesi gerektiğidir. Bu tez,Ders Kitaplarında İnsan Hakları 3 araştırmasının verileri ışığında tartışılmaktadır. Sonrasındaise İngiltere ve Almanya’daki ders kitaplarından örnekler temelinde kültürlerarası bir eğitimperspektifinin nasıl geliştirilebileceğine dair öneriler getirilmektedir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessReview Article101557732395314