Doru, Seyit Rasim2024-07-182024-07-1820151303-4375https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/201427https://hdl.handle.net/11411/5983RG. 13.03.1926, sy. 320.DİBK, E: 1990/2, K: 1990/2, KT: 15.11.1990, Danıştay Dergisi, sy. 82-83, 1992, s. 103-115. Bu kararda yer alan azlık oyunun da dikkate değer olduğunu düşünüyoruz. Zira ileride söz edeceğimiz Türk Ceza Hukuku Reformu sonrasında Kanunkoyucu, ce- zaların ertelenmesi hususunda bu düşünce yönünde kanuni düzenlemeyi yapmıştır. Azlık oyda; ertelemenin mahkûmiyetin esasını erteleyen veya kaldıran değil, sadece in- fazını belirli koşullara bağlayan bir müessese olduğu, her ne kadar çoğunluk görü- şünde "ertelemenin ceza hukukundaki insancıl yaklaşımlardan kaynaklandığı, topluma kazandırılacak bir kimsenin toplumdan koparılmaması yolunda ona bir şans verme amacı güdüldüğü, ertelemede hâkimin kişisel değerlendirmeye de yer verdiği"ne ilişkin düşünceler olsa da bu fikre katılınmadığını insancıl yaklaşımın, suçluya, belirli koşul- ların varlığı halinde hükümlülük süresini cezaevi yerine ailesi yanında veya toplum içinde geçirme olanağını sağlamakla sınırlı olduğu belirtilmiştir. Azlık oyda ayrıca şuntrinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle3621520142773