Clinical PsychologyMACEY WISE, RYANÖnol, Aslı2015-04-282015-04-282013https://hdl.handle.net//11411/515https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=vVNzTGHHhjH-u3WMToxQ-uOe5ARMmXWH1osu2NZBKtR48bilqsuxZCaa57_igUMgBu çalışmanın temel amacı, Türkiye'de büyük ebeveynler ile torunları arasındaki ilişki kalitesi ve görüşme sıklığının, torunların kendi yaşlanma kaygısı üzerindeki etkisini incelemektir. Bu araştırmada genç yetişkin üniversite öğrencileri ile çalışılmıştır ve araştırmaya 208 öğrenci katılmıştır. Çalışma, katılımcıların, kendilerini duygusal olarak en yakın hissettikleri büyük ebeveynleri ile ilişkileri esas alınarak yürütülmüştür. Sonuçlar, duygusal olarak en yakın görülen büyük ebeveyne duygusal yakınlık derecesi ile torunun yaşlanma kaygısı arasında ilişki olduğunu göstermektedir. Buna ek olarak, belirli düzeylerdeki görüşme sıklığının da, torunların yaşlanma kaygısı ile ilişkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.The main objective of this study is to explore the effect of relationship quality and contact frequency between Turkish grandparents and grandchildren on the aging axiety of these grandchildren. In this study young adult university students were chosen as participants and 208 students participated. Participants relationships with their emotionally closest grandparents were taken as a base while carrying out this study. The study was carried out with the participants based on their relationship with their emotionally closest grandparent. The results show that there is a relationship between the degree of perceived emotional closeness with the emotionally closest grandparent and with the aging anxiety of the grandchild. Additionally, the results showed that the contact frequency and aging anxiety of grandchildren are related.enAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United Statesinfo:eu-repo/semantics/openAccessMaster Thesis661333970