Albayrak, Ömer BehiçSeçilmiş, Can Altuğ2021-11-232021-11-232020https://hdl.handle.net/11411/4069https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=tqUiYt63sTQLTpozMJ92QvatA-g8Cy61BYDKo87OMd8izCyLlYaOEc6eiipiLcFzABSTRACT: Possibility of a priori cognition is the general problem of pure reason. Kant articulates and resolves this problem in terms of analytic–synthetic distinction of judgments. The distinction is underwritten by core metaphysical and logical doctrines in Kant’s wider theory of knowledge. Syntheticity of mathematical propositions is examined against this background.ÖZET: A priori bilme imkânı saf aklın genel meselesidir. Kant, meseleyi analitik ve sentetik hükümler bakımından ifade ve tahlil eder. Ayrım hâlihazırda Kant’ın bilgi teorisi çerçevesinde temel metafizik ve mantık öğretilerine dayanır. Matematiksel önermelerin sentetikliği bu bağlamda mülâhaza edilecektir.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessCritique of Pure ReasonCognitionSynthetic a prioriAnalytic and synthetic judgmentsMathematical propositionsSaf Aklın EleştirisiBilmeSentetik a prioriAnalitik ve sentetik hükümlerMatematiksel önermelerMaster Thesis690916