Albayrak, Ömer BehiçKeske, Hasan2021-04-042021-04-042020https://hdl.handle.net/11411/3454https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=CG8WvdvvxJP04Unr7Yecf5d_yBhp0Sg_kujRZQaLHggNjOJHrabFKZb2-2pqhSf_ABSTRACT: In the history of philosophy, time has been discussed for quite a long time. Sometimes its reality has been rejected and sometimes it has been discussed for if exist, how can it be. This thesis will firstly describe Isaac Newton's absolute and relative time, Gottfired Wilhelm Leibniz's relational and ideal time, and ultimately Immanuel Kant's a priori time. The matter of time attaches great importance, both ontologically and epistemologically. Kant makes the time a limit of knowledge. In addition to this, he excludes from the knowledge realm the speculative philosophy that traditional metaphysicians make on things that do not exist in time. The study has two main objectives; the first is to show Kant's difference from Leibniz's and Newton's views on the issue of time, and the second is to explain how Kant was constructed the time in the Critique of Pure Reason. We also tried to express how Kant was influenced by the two major theories of time, before him. It will be explained that Kant's time is not something that is in nature but as something given in the subject. The motion conditional conception of time, as something associated with motion for a long time is rejected here. What kind of things the finite and the infinite time are, what they mean in Kant's philosophy will be discussed.ÖZET: Felsefe tarihinde zaman oldukça uzun bir süreden beri tartışılmıştır. Bazen onun gerçekliği reddedilmiş ve bazen ise var ise ne şekilde olduğu tartışılmıştır. Bu tez ile öncelikle Isaac Newton’un mutlak ve rölatif zamanı, Gottfried Wilhelm Leibniz’in ilişkisel ve ideal zamanı ve en nihayetinde Immanuel Kant’ın a priori zamanı anlatılacaktır. Zaman meselesi hem ontolojik hem de epistemolojik olarak oldukça büyük önem atfetmektedir. Kant mekan ile birlikte zamanı hem deneyimin hem de bilginin bir sınırı haline getirmektedir. Bunun sonucunda geleneksel metafiziğin zamanda bulunmayan şeyler üzerine yaptığı spekülatif felsefeyi bilginin alanından çıkartır. Bu çalışmanın temel iki hedefi bulunmaktadır; ilk olarak Kant’ın zaman meselesinde Leibniz’in ve Newton’un görüşlerinden farkı, ikinci olarak ise Kant’ın Saf Aklın Eleştirisi’nde zamanın ne şekilde kurulduğunun izahının yapılmasıdır. Kant’ın kendinden önce bulunan iki büyük zaman görüşünden ne şekilde etkilendiğini de ayrıca ifade etmeye çalıştık. Kant’ın zamanı doğada olan bir şey olarak değil ama öznede verili bir şey olarak ortaya koyduğu anlatılacaktır. Uzunca bir süre zamanın hareketi ile bağlantılı bir şey olarak, harekete bağlı kavranışı burada reddedilmiş olur. Sonlu ve sonsuz zamanın ne türden şeyler oldukları, Kant felsefesinde ne anlama geldikleri tartışılacaktır.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessZamanImmanuel KantMutlak ZamanÜçlü Sentezİdeal ZamanTimeAbsolute TimeTriple SynthesisIdeal TimeMaster Thesis724472